Amerikaanse bedrijven hebben in 2021 ongeveer $ 137,8 miljard aan kaartverwerkingskosten gemaakt. Interbancaire kosten, ook wel swipe-kosten genoemd, omvatten 70% tot 90% van deze kaartverwerkingskosten. Voor bedrijven die kaartbetalingen accepteren van klanten, hebben interbancaire kosten invloed op de bedrijfskosten, prijsstrategieën en hun bedrijfsmodel. Het over het hoofd zien van deze kosten kan onnodige kosten met zich meebrengen die de winst verminderen.

Hieronder leggen we uit hoe interbancaire kosten werken, bespreken we de gevolgen ervan voor bedrijven en bieden we strategieën om deze kosten effectief te beheren. Door inzicht te krijgen in interbancaire kosten, kunnen bedrijven potentiële financiële hindernissen omzetten in groeikansen. Dit moet je allemaal weten.

Wat staat er in dit artikel?

• Wat zijn interbancaire kosten?
  
• Hoe worden de interbancaire kosten berekend?
  
• Interbancaire tariefmodellen
  
• Hoe werken interbancaire kosten?
  
• Hoe interbancaire ksoten bedrijven beïnvloeden
  
• Hoe bedrijven interbancaire kosten kunnen verlagen
  

Wat zijn interbancaire kosten?

Interbancaire kosten zijn transactiekosten die tussen banken in rekening worden gebracht voor de verwerking van betalingen met creditcards en debitcards. Wanneer een klant een aankoop doet met een betaalkaart, betaalt de acquiring bank van het bedrijf de interbancaire kosten aan de uitgevende bank van de kaarthouder.

Kaartnetwerken stellen interbancaire kosten in, die doorgaans een percentage van het transactiebedrag plus vaste kosten bedragen. De interbancaire kosten zijn afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type betaalkaart dat wordt gebruikt (creditcard of betaalpas), het type transactie (fysiek of online), de branche waarin het bedrijf actief is en de regio waar de transactie plaatsvindt.

Interbancaire kosten dienen verschillende doelen:

• Compensatie voor uitgevende banken: Interbancaire kosten compenseren de uitgevende bank voor de kosten van het verstrekken en onderhouden van de betaalkaart, het beheer van de gekoppelde rekeningen en het beheren van het risico dat gepaard gaat met kredietverlening.

• Stimulansen voor uitgevende banken: Hogere interbancaire kosten kunnen uitgevende banken ertoe aanzetten betaalkaarten aan klanten te promoten. Dit moedigt kaarthouders aan om de kaarten te gebruiken, wat de banken en kaartnetwerken ten goede komt.

• Onderhoud van het netwerk: Interbancaire kosten ondersteunen het onderhoud en de exploitatie van de kaartnetwerken. Ze helpen de kosten te dekken die verband houden met netwerkinfrastructuur, fraudepreventiemaatregelen en andere diensten die door de netwerken worden geleverd.

• Aanschafkosten: Ontvangende banken, die de betalingsverwerking voor bedrijven vergemakkelijken, betalen de interbancaire kosten als onderdeel van hun kostenstructuur. De kosten dekken de kosten van de uitgevende banken voor de verwerking van kaarttransacties en vormen een stimulans voor hen om kaartacceptatiediensten aan te bieden.

Interbancaire kosten verschillen van andere kosten die bedrijven kunnen moeten betalen, zoals servicekosten voor handelaren, die in rekening worden gebracht door ontvangende banken of betalingsverwerkers voor het afhandelen van kaarttransacties namens het bedrijf.

Sommige rechtsgebieden hebben gereguleerde interbancaire kosten omdat deze de kosten voor bedrijven en mogelijk ook de prijzen voor klanten kunnen beïnvloeden. Regelgeving en onderhandelingen tussen verschillende belanghebbenden kunnen van invloed zijn op de structuur en het effect van interbancaire kosten in verschillende regio's.

Hoe worden de interbancaire kosten berekend?

Interbancaire kosten worden berekend op basis van verschillende factoren. Deze kosten worden bepaald door de kaartnetwerken Visa, Mastercard, Discover en American Express en kunnen aanzienlijk variëren, afhankelijk van:

• Soort kaart: Verschillende soorten kaarten hebben verschillende interbancaire tarieven. Beloningskaarten, zakelijke kaarten en premiumkaarten hebben bijvoorbeeld doorgaans hogere interbancaire kosten in vergelijking met die van standaard debet- of creditcards. Uitgevende banken gebruiken vaak interbancaire kosten om beloningsprogramma's te financieren.

• Transactiemethode: De manier waarop de kaart wordt verwerkt, is ook van invloed op de interbancaire kosten. Bijvoorbeeld transacties waarbij een kaart wordt overlegd, waarbij klanten een kaart fysiek swipen invoegen of tikken bij een POS-terminal (POS), hebben doorgaans lagere kosten dan transacties waarbij de kaart niet aanwezig is, zoals online betalingen of betalingen via de telefoon. Dit verschil komt door het verhoogde risico op fraude bij transacties waarbij de kaart niet aanwezig is.

• Verkopercategoriecode (MCC): Het type bedrijf of branche is ook van invloed op de interbancaire kosten. Verschillende soorten bedrijven hebben verschillende risiconiveaus en verschillende gemiddelde transactiegroottes, die tot uiting komen in hun MCC.

• Omvang van de transactie: De interbancaire kosten zijn meestal een percentage van het totale transactiebedrag plus een vast bedrag. Grotere transacties brengen dus in absolute termen hogere interbancaire kosten met zich mee, hoewel ze als percentage van de transactie kleiner kunnen zijn.

• Verwerkingsgegevens: Bepaalde details over hoe de transactie wordt verwerkt, kunnen ook van invloed zijn op het tarief. Voor transacties waarbij de kaartinformatie handmatig wordt ingevoerd of voor transacties die niet binnen een bepaalde termijn worden voldaan, kunnen bijvoorbeeld hogere tarieven in rekening worden gebracht vanwege het verhoogde risico op fouten of fraude.

De formule voor het berekenen van interbancaire kosten is complex en varieert per kaartnetwerk, maar meestal gaat het om een combinatie van de bovenstaande factoren. Elk kaartnetwerk publiceert twee keer per jaar, in april en oktober, zijn eigen interbancaire tarieven. Deze tarieven kunnen echter veranderen, maar de interbancaire kosten voor consumentenkaarten zijn geplafonneerd op 0,2% voor debet- en 0,3% voor creditcards in de Europese Unie.

Dit zijn de interbancaire tarieven voor elk van de grote Amerikaanse kaartnetwerken vanaf 2023:

Visum

Interbancaire kosten van Visa zijn afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type betaalkaart, de transactiemethode en de branche waarin het bedrijf actief is. Bekijk onderstaande links voor de meest actuele informatie.

• Verenigde Staten
  
• Europa
  
• Australië
  

Mastercard

Net als bij Visa variëren de interbancaire kosten van Mastercard op basis van meerdere factoren.

• Verenigde Staten
  
• Europa
  
• Australië
  

Ontdekken

Interbancaire kosten van Discover zijn ook afhankelijk van het type betaalkaart, de transactiemethode en de branche.

American Express

American Express werkt iets anders; Het fungeert vaak als de uitgevende bank en het kaartnetwerk.

Interbancaire tariefmodellen

Betalingsverwerkers gebruiken drie hoofdtypen tariefmodellen om bedrijven te factureren voor de interbancaire kosten die gepaard gaan met kaarttransacties. Het is belangrijk dat bedrijven inzicht hebben in deze prijsmodellen, omdat ze van invloed zijn op de kosten voor het accepteren van kaartbetalingen. Hier is een overzicht van de drie primaire modellen plus een minder vaak voorkomend model:

• Interchange Plus-tarieven (ook wel kosten plus-prijzen genoemd): Dit tariefmodel wordt als het meest transparant beschouwd. Bij Interchange Plus betaalt het bedrijf de exacte interbancaire kosten die door de kaartnetwerken zijn vastgesteld, plus een toeslag die is ingesteld door de betalingsverwerker. De toeslag is meestal een klein vast percentage, een vast bedrag per transactie, of beide. Omdat de interbancaire kosten voor elke transactie verschillen, kunnen de totale kosten fluctueren, maar het bedrijf weet altijd precies hoeveel de verwerker in rekening brengt ten opzichte van de basiskosten.

• Gestaffelde tarieven: In dit model groepeert de verwerker transacties in verschillende niveaus, meestal drie: gekwalificeerd, gemiddeld gekwalificeerd en niet-gekwalificeerd, elk met een eigen tarief. De staffels zijn gebaseerd op de risico- en beloningsfactoren van de transacties. Transacties die worden gedaan met basiscreditcards zonder beloningen kunnen bijvoorbeeld in het gekwalificeerde niveau met het laagste tarief vallen, terwijl transacties met premium beloningskaarten in het niet-gekwalificeerde niveau met het hoogste tarief kunnen vallen. De uitdaging van dit model is dat het vaak niet duidelijk is in welk niveau een bepaalde transactie zal vallen, waardoor de kosten minder voorspelbaar zijn.

• Vaste tarieven: Dit is het eenvoudigste tariefmodel, waarbij het bedrijf een vast percentage betaalt, een vast tarief voor elke transactie of beide, ongeacht het type betaalkaart of de transactiemethode. Het tarief fluctueert niet op basis van de interbancaire kosten, waardoor het voorspelbaar is, maar is meestal hoger dan wat het bedrijf zou betalen met interchange plus-tarieven. Dit model is gebruikelijk bij betaaldienstverleners en heeft vaak de voorkeur van kleine bedrijven met een laag verkoopvolume.

• Abonnementen/lidmaatschapsprijzen: Dit is een minder gebruikelijk model waarbij bedrijven maandelijkse contributie betalen en lagere transactiekosten ontvangen. De interbancaire kosten worden nog steeds doorberekend aan het bedrijf, net als bij Interchange Plus, maar de marge van de verwerker is vaak een vast bedrag per transactie in plaats van een percentage.

Elk model heeft voor- en nadelen. Wat de beste keuze is, hangt af van de specifieke kenmerken van het bedrijf, waaronder het verkoopvolume, de gemiddelde transactieomvang en de soorten betaalkaarten die de klanten doorgaans gebruiken.

Hoe werken interbancaire kosten?

Elke transactie met een kaart bevat interbancaire kosten. Hier is een vereenvoudigde uitleg van hoe ze werken:

• Initiëren van transacties: Wanneer een klant een creditcard of betaalpas gebruikt om een aankoop te doen, worden de transactiegegevens van het bedrijf naar de acquiring bank verzonden.

• Transactie autorisatie: De acquiring bank stuurt de transactiegegevens vervolgens naar het kaartnetwerk, dat deze doorgeeft aan de uitgevende bank.

• Goedkeuring van de transactie: De uitgevende bank controleert het account van de kaarthouder, controleert of er voldoende geld of krediet beschikbaar is en stuurt vervolgens via het kaartnetwerk een autorisatie terug naar de acquiring bank en uiteindelijk terug naar het bedrijf.

• Afwikkeling: Aan het einde van de werkdag stuurt het bedrijf alle geautoriseerde transacties van de dag in één keer naar de acquiring bank. De acquiring bank stuurt deze batch naar de kaartnetwerken voor vereffening. Het kaartnetwerk stuurt elke transactie naar de juiste uitgevende bank en schrijft het juiste bedrag af van de rekening van de uitgevende bank.

• Betaling aan het bedrijf: Het kaartnetwerk maakt het totale bedrag van de batch over aan de acquiring bank, minus de interbancaire kosten. De wervende bank stort het geld vervolgens op de rekening van het bedrijf minus de eigen kosten.

De interbancaire kosten zijn een onderdeel van het totale transactiebedrag dat de acquiring bank overmaakt aan de uitgevende bank. Het compenseert de uitgevende bank voor haar rol in het transactieproces, met inbegrip van het risico dat zij op zich neemt door betaling te garanderen en de waarde die zij biedt door kaarten uit te geven en kaarthouderrekeningen aan te houden.

De gevolgen van interbancaire kosten voor bedrijven

Interbancaire kosten kunnen grote gevolgen hebben voor bedrijven, met name bedrijven die sterk afhankelijk zijn van kaarttransacties. Hier zijn enkele gebieden in het bedrijf die kunnen worden beïnvloed:

• Werkingskosten: Interbancaire kosten vormen een aanzienlijk deel van de kosten die bedrijven betalen om kaartbetalingen te accepteren. Voor elke kaarttransactie wordt een gedeelte van deze kosten in rekening gebracht. Voor bedrijven met dunne marges of grote volumes aan kaarttransacties kunnen deze kosten snel oplopen en een aanzienlijke invloed hebben op hun bedrijfsresultaten.

• Prijsbeslissingen: Om de kosten van interbancaire kosten op te vangen, moeten bedrijven mogelijk hun prijsstrategieën aanpassen. Denk hierbij aan het verhogen van de prijzen van goederen of diensten of het invoeren van minimale transactiebedragen voor kaartbetalingen. Deze beslissingen kunnen van invloed zijn op het concurrentievermogen en de klanttevredenheid.

• Kasstroom: Interbancaire kosten kunnen van invloed zijn op de cashflow van een bedrijf, omdat de kosten doorgaans worden afgetrokken van het transactiebedrag voordat het op de bankrekening van het bedrijf wordt gestort. Dit betekent dat bedrijven rekening moeten houden met deze kosten in hun financiële planning en prognoses.

• Bedrijfsmodel: Interbancaire kosten kunnen ook van invloed zijn op het bedrijfsmodel. Sommige bedrijven stimuleren bijvoorbeeld contant geld of pinbetalingen, omdat deze doorgaans lagere interbancaire kosten met zich meebrengen dan creditcardtransacties. Sommigen brengen mogelijk een toeslag in rekening voor creditcardtransacties, waar dit legaal is, of accepteren geen kaarten.

• Keuze van de betalingsverwerker: Interbancaire kosten kunnen ook van invloed zijn op de keuze van een bedrijf voor een betalingsverwerker. Verschillende verwerkers gebruiken verschillende prijsmodellen. Wat de beste betalingsverwerker voor een bepaald bedrijf is, hangt af van het transactievolume en de transactiegrootte, de soorten betaalkaarten die de klanten gebruiken en het tolerantiebeleid voor variabele kosten.

Hoe bedrijven interbancaire kosten kunnen verlagen

Het verlagen van de interbancaire kosten kan complex zijn omdat de kaartnetwerken de tarieven bepalen, die variëren op basis van verschillende factoren. Bedrijven kunnen echter een aantal strategieën toepassen om deze kosten te minimaliseren, waaronder:

• Onderhandelen met je verwerker: Als je bedrijf een groot volume aan transacties verwerkt, kun je mogelijk lagere tarieven bedingen met je betalingsverwerker.

• Het kiezen van de juiste betalingsverwerker: Zoals hierboven besproken, gebruiken verschillende betalingsverwerkers verschillende prijsmodellen. Afhankelijk van de bedrijfsomstandigheden kun je je kosten mogelijk verlagen door een verwerker te kiezen met een prijsmodel dat beter aansluit op je transactiepatronen.

• Verbetering van de praktijken voor kaartverwerking: Bedrijven komen vaak in aanmerking voor lagere interbancaire tarieven door de best practices van kaartnetwerken voor kaartverwerking te volgen. Dit is inclusief:

  • Snelle afwikkeling van transacties: Je kunt transacties het beste zo snel mogelijk afhandelen met je verwerker, meestal binnen 24 uur.
    
  • Veilig omgaan met kaartgegevens: Door veilige verwerkingstechnologieën te implementeren, zoals point-to-point-encryptie en tokenisatie, kunnen bedrijven in aanmerking komen voor lagere interbancaire tarieven.
    
  • Het verstrekken van volledige transactiegegevens: Voor bepaalde soorten betaalkaarten, met name bedrijfs- en overheidskaarten, kan het verstrekken van aanvullende transactiegegevens (de zogenaamde niveau 2- en niveau 3-gegevens) leiden tot lagere interbancaire tarieven.
    

• Aanmoedigen van transacties met pinpassen of contant geld: Debitcardtransacties brengen doorgaans lagere interbancaire kosten met zich mee dan creditcardtransacties. Contante transacties hebben ook geen interbancaire kosten. Door klanten aan te moedigen pinpassen of contant geld te gebruiken, kun je je interbancaire kosten verlagen.

• Het toepassen van een toeslag of servicekosten: In sommige regio's mogen bedrijven een toeslag of servicekosten in rekening brengen voor creditcardtransacties om de kosten van interbancaire kosten te dekken. Deze praktijk is echter gereguleerd en is niet in alle gebieden of voor alle soorten kaarten toegestaan, en kan niet populair zijn bij klanten.

• Het regelmatig controleren van je verwerkingsverklaringen: Interbancaire kosten kunnen twee keer per jaar veranderen, dus het is belangrijk om regelmatig je verwerkingsoverzichten te bekijken om er zeker van te zijn dat je op de hoogte bent van eventuele wijzigingen en op de hoogte bent van alle kosten die je in rekening worden gebracht.

Hoewel het verlagen van de interbancaire kosten het resultaat van een bedrijf kan verbeteren, moeten bedrijven rekening houden met de impact die een verandering kan hebben op de klantervaring. De beste oplossing is om een balans te vinden tussen financieel rendement en de meest optimale ervaring voor klanten. Wil je meer weten over het prijsmodel van Stripe, klik dan hier.