In de Verenigde Staten (VS) zijn de meeste ondernemingen bekend met omzetbelasting en hun verplichtingen om hieraan te voldoen. Bepaalde ondernemingen krijgen echter ook te maken met accijnzen, afhankelijk van het soort producten en diensten dat zij aanbieden.

We behandelen alles wat je moet weten over accijns, inclusief wanneer deze wordt geheven, voorbeelden van accijns en hoe deze verschilt van omzetbelasting.

Wat staat er in dit artikel?

• Wat is accijns?
  
• Wanneer wordt accijns geheven?
  
• Voorbeelden van accijns
  
• Omzetbelasting versus accijns
  

Wat is accijns?

Accijns is een belasting op een specifiek product of een specifieke dienst in de VS. Deze belastingen kunnen worden geheven op staats- en/of federaal niveau.

Wanneer wordt accijns geheven?

In tegenstelling tot omzetbelasting, die van toepassing is op alle belastbare verkopen, is accijns gericht op bepaalde producten of diensten, zoals benzine, alcohol, sigaretten of vliegtickets. Accijns wordt geheven wanneer een product of dienst een onbedoeld gevolg heeft dat moet worden meegerekend, maar niet wordt weerspiegeld in de prijs van het artikel. Accijns op benzine is bijvoorbeeld een poging om verkeersopstoppingen te verminderen.

Voorbeelden van accijns

Accijns komt in verschillende sectoren voor. Hier volgen enkele veelvoorkomende voorbeelden van accijns:

1. Accijns op transport
   De Federal Aviation Administration (FAA) heft een accijns op het luchtvervoer van passagiers en het vervoer van goederen. Accijns op transport is ook van toepassing op de aankoop van benzine, waarbij elke staat zijn eigen belastingtarief bepaalt.
   Andere transportgerelateerde producten en diensten die onderworpen zijn aan federale en/of staatsaccijnzen zijn onder meer diesel, andere soorten brandstoffen, vrachtwagens, opleggers en banden. De middelen die via transportaccijnzen worden geïnd, worden vaak gebruikt voor het onderhoud van snelwegen en interstate highways.

2. Zondebelastingen
   Dit zijn belastingen op producten die als schadelijk kunnen worden beschouwd, zoals alcohol, sigaretten en, meer recentelijk, vapeproducten. Deze kunnen zowel op federaal als op staatsniveau worden vastgesteld. In de VS is er bijvoorbeeld een federale accijns op sigaretten. Staten kunnen ook aanvullende accijnzen heffen bovenop de federale accijns.

Staten hebben de neiging om dit soort zondebelastingen te gebruiken om bepaald gedrag te ontmoedigen. Staten als Colorado en Oregon hebben hoge accijnzen ingevoerd om sigaretten onbetaalbaar te maken en roken onder staatsburgers te ontmoedigen.

1. Ad valorem accijnzen
   Hoewel de meeste zondebelastingen een vast tarief hebben, zoals de hierboven genoemde belasting op sigaretten, zijn sommige ad valorem. Ad valorem betekent "naar waarde" of naar percentage.
   

De Amerikaanse belastingdienst (IRS) heft bijvoorbeeld een ad valorem belasting van 10% op zonnestudio's. In plaats van een vast bedrag voor diensten in rekening te brengen, moeten zonnestudio's 10% van de kosten van de door hen geleverde diensten aan accijnzen betalen.

1. Accijnzen voor consumenten
   In de meeste gevallen betaalt een detailhandelaar de accijns rechtstreeks aan de overheid. Er zijn echter scenario's waarin een particulier zelf accijns aan de overheid moet betalen. Als een particulier bijvoorbeeld te veel bijdraagt aan een IRA of te vroeg geld opneemt, moet hij mogelijk accijns betalen over het bedrag dat hij bijdraagt of opneemt.
   

Omzetbelasting versus accijns

“Accijns” en “omzetbelasting” zijn termen die vaak door elkaar worden gebruikt, maar het zijn twee verschillende belastingen. Accijns en omzetbelasting kunnen op dezelfde aankoop worden toegepast, of accijns kan worden toegepast wanneer omzetbelasting niet wordt toegepast. Bovendien is accijns over het algemeen een vast tarief (behalve ad valorem), terwijl omzetbelasting een percentage van de omzet is.