โดยมีห้างหุ้นส่วนตามกฎหมายแพ่ง (GbR) ประมาณ 200,000 แห่งที่จดทะเบียนกับหน่วยงานกำกับดูแลทางการเงินของเยอรมนี นอกจากนี้ ยังมีสมาคมเอกชนจำนวนมากที่ดำเนินการในรูปแบบของบริษัทตามประมวลกฎหมายแพ่งเยอรมัน (BGB) ข้อดีของการจัดตั้งในรูปแบบ GbR คือมีความยืดหยุ่นและไม่ซับซ้อนเกินไป อย่างไรก็ตาม ยังคงมีข้อกำหนดทางกฎหมายหลายประการที่ต้องปฏิบัติตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเด็นเรื่องบุคคลที่บริหารธุรกิจและผู้ที่ได้รับอนุญาตให้เป็นตัวแทนของธุรกิจภายนอกองค์กร เนื่องจากข้อกำหนดเฉพาะเหล่านี้เป็นปัจจัยกำหนดความสามารถของบริษัทในการดำเนินธุรกิจในแต่ละวัน และเป็นกลไกปกป้องสิทธิ์ของหุ้นส่วนด้วย

บทความนี้อธิบายความแตกต่างระหว่างการบริหารและการเป็นตัวแทนของ GbR รวมถึงผู้ที่มีหน้าที่บริหารธุรกิจและผู้ที่สามารถเป็นตัวแทนของบริษัทได้ นอกจากนี้ยังอธิบายวิธีการถ่ายโอนความรับผิดชอบในการกำกับดูแลกิจการให้แก่หุ้นส่วนรายบุคคล พร้อมทั้งประโยชน์ของแนวทางดังกล่าว อีกทั้งยังแสดงทางเลือกที่มีอยู่ในการมอบอำนาจการเป็นตัวแทนให้แก่บุคคลที่ไม่ใช่หุ้นส่วนด้วย

เนื้อหาหลักในบทความ

• ใครสามารถบริหารจัดการ GbR ได้บ้าง
  
• จะโอนอำนาจการจัดการไปยังหุ้นส่วนแต่ละรายได้อย่างไร
  
• การถ่ายโอนอำนาจการจัดการให้กับบุคคลคนเดียวมีข้อดีอย่างไร
  
• อะไรคือความแตกต่างระหว่างการบริหารจัดการและการเป็นตัวแทนของ GbR
  
• ใครสามารถเป็นตัวแทนของ GbR ได้บ้าง
  
• คุณจะถ่ายโอนอำนาจของการเป็นตัวแทนไปยังผู้ที่ไม่ใช่หุ้นส่วนได้อย่างไร
  

ใครสามารถบริหารจัดการ GbR ได้บ้าง

โดยหลักการแล้ว หุ้นส่วนทั้งหมดของผู้มีอำนาจจัดการร่วมของ GbR ซึ่งหมายความว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะร่วมกันตัดสินใจในเรื่องที่ส่งผลต่อโครงสร้างภายในขององค์กรเพื่อให้แน่ใจว่าสมาชิกแต่ละคนมีอิทธิพลเท่าเทียมกันในกิจการที่สำคัญ

อย่างไรก็ตาม สัญญาหุ้นส่วนอาจสามารถกำหนดบทบัญญัติอื่นแทนได้ เช่น อาจโอนอำนาจการกำกับดูแลไปให้หุ้นส่วนรายใดรายหนึ่งแต่เพียงผู้เดียว หรือจำกัดให้มีเพียงหลายบุคคลก็ได้ วิธีการนี้ช่วยให้ธุรกิจมีความยืดหยุ่น ขณะเดียวกันก็สามารถกำกับดูแลกระบวนการตัดสินใจได้อย่างมีประสิทธิภาพ

จะโอนอำนาจการจัดการไปยังหุ้นส่วนแต่ละรายได้อย่างไร

อำนาจการจัดการจะควบคุมว่าใครจัดการอะไรภายในองค์กร และกำหนดกิจกรรมของตนอย่างชัดเจน ข้อตกลงยังกำหนดกิจกรรมและการกระทำที่เข้าข่ายเป็นเรื่องภายในองค์กรและมอบหมายรับผิดชอบของผู้บริหารให้ด้วย

การจัดการร่วม

โดยหลักการแล้ว กฎหมายของเยอรมนีกำหนดระบบการจัดการร่วมกันซึ่งสมาชิกหลายคนร่วมกันดูแลกิจการของ GbR ทุกขั้นตอนต้องได้รับความยินยอมจากผู้จัดการทุกคน ซึ่งในกรณีนี้ เราพูดถึงการกำกับดูแลร่วมกันอย่างเป็นเอกฉันท์ หรือหุ้นส่วนสามารถตกลงได้ว่าในกรณีของการจัดการร่วมส่วนใหญ่ มติเห็นชอบส่วนใหญ่ก็เพียงพอแล้ว

อำนาจการจัดการที่จำกัด

เมื่อก่อตั้ง GbR ในเยอรมนี ข้อตกลงสามารถกำหนดความรับผิดชอบเฉพาะให้กับหุ้นส่วนแต่ละรายได้ ตัวอย่างเช่น อำนาจของแต่ละคนอาจถูกจำกัดไว้ที่หน้าที่หรือกิจกรรมเฉพาะที่เฉพาะเจาะจง ซึ่งมักจะวัดด้วยขีดจำกัดทางการเงิน: หุ้นส่วนสามารถอนุมัติธุรกรรมได้ถึงจำนวนที่กำหนด ในขณะที่จำนวนเงินที่มากกว่านั้นต้องได้รับการอนุมัติร่วมกันจากสมาชิกทุกคน

การจัดการรายบุคคล

ข้อตกลงอีกประการหนึ่งคืออำนาจการจัดการแยกแต่ละราย ซึ่งอนุญาตให้หุ้นส่วนดำเนินการอย่างอิสระโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมล่วงหน้าจากผู้อื่น แต่สมาชิกที่เหลือยังคงมีสิทธิ์คัดค้านการดำเนินการดังกล่าวได้ ในขณะที่ผู้ที่ถูกกีดกันจากการกำกับดูแลโดยสิ้นเชิงจะไม่มีสิทธิ์ดังกล่าว

การจัดการชั่วคราว

การจัดการชั่วคราวอาจจำเป็นในกรณีที่ต้องมีขั้นตอนเร่งด่วนเพื่อปกป้องทรัพย์สินของห้างหุ้นส่วนหรือจัดการกับภัยคุกคามที่กิจการกำลังจะเผชิญ ในสถานการณ์เหล่านี้ หุ้นส่วนแต่ละคนสามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากผู้อื่น จุดมุ่งหมายคือเพื่อป้องกันผลกระทบร้ายแรงที่เกิดจากการที่องค์กรไม่สามารถดำเนินการในกรณีฉุกเฉินได้ ตัวอย่างทั่วไปของการจัดการชั่วคราว ได้แก่ การซ่อมแซมท่อส่งน้ำที่ระเบิดในสถานประกอบการของบริษัททันที หรือยื่นสู้คดีร้องเรียนภายในเวลาที่เหมาะสมโดยการยื่นคำร้องทางกฎหมายภายในเวลาที่กำหนดไว้

การถ่ายโอนอำนาจการจัดการให้กับบุคคลคนเดียวมีข้อดีอย่างไร

การบริหารจัดการร่วมกันมักพิสูจน์แล้วว่ายุ่งยากในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้เข้าร่วมทุกคนต้องมีส่วนร่วมในการตัดสินใจแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเอกฉันท์หรือโดยการลงคะแนนเสียงข้างมาก ซึ่งอาจขัดขวางความสามารถของ GbR ในการดำเนินงานประจำวันอย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้น จึงมีข้อดีหลายประการในการถ่ายโอนอำนาจการจัดการไปยังบุคคลเพียงคนเดียว:

• กระบวนการตัดสินใจที่รวดเร็วขึ้น: คนเดียวสามารถดำเนินการได้ทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงหรือหลายวันในการขออนุมัติ สามารถตัดสินใจงานที่เป็นกิจวัตรได้เร็วขึ้น และเพิ่มการตอบสนองของ GbR ในการดำเนินงานประจำวัน

• หลีกเลี่ยงอุปสรรคในการตัดสินใจ: หากหลายคนมีความรับผิดชอบเท่าเทียมกันในการกำกับดูแล ก็มักมีความเสี่ยงที่จะเกิดการปะทะกันระหว่างผลประโยชน์หรือมุมมองที่แตกต่างกัน การพิจารณาอาจทำให้กระบวนการล่าช้าอย่างมาก หรือในกรณีที่เลวร้ายที่สุด คือไม่สามารถลงมติได้เลย การบริหารจัดการคนเดียวจะช่วยลดความจำเป็นในการขอฉันทามติและช่วยให้ธุรกิจไม่หยุดชะงัก

• อำนาจที่ชัดเจน: การมอบอำนาจการบริหารให้แก่บุคคลใดบุคคลหนึ่งช่วยสร้างโครงสร้างที่มีความชัดเจน การแบ่งขอบเขตอำนาจอย่างชัดเจนช่วยขจัดความซ้ำซ้อนและความไม่แน่นอนว่าใครเป็นผู้ตัดสินใจและใครเป็นผู้แทนของบริษัทภายนอกองค์กร ทำให้การประสานงานภายในง่ายขึ้นและลดความขัดแย้งระหว่างสมาชิก นอกจากนี้ยังช่วยสร้างภาพลักษณ์ที่เป็นมืออาชีพต่อบุคคลภายนอก โดยแสดงให้หุ้นส่วนทางธุรกิจทราบอย่างชัดเจนว่าใครเป็นผู้ติดต่อได้

• ประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้น: อีกเหตุผลหนึ่งที่ควรเลือกการกำกับดูแลโดยบุคคลเดียวคือศักยภาพในการเพิ่มประสิทธิภาพ การบริหารโดยบุคคลเดียวช่วยให้กระบวนการตัดสินใจสั้นลง ลดการสูญเสียจากความขัดแย้ง และทำให้การทำงานราบรื่นขึ้น ผลลัพธ์ที่แท้จริงจะเห็นได้เมื่อสถานการณ์ต้องการการตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เช่น การรับคำขอลูกค้าในนาทีสุดท้าย การเจรจาสัญญา หรือการเปลี่ยนแปลงของตลาดที่ไม่คาดคิด ในกรณีเช่นนี้ การรวมอำนาจการตัดสินใจของ GbR ไว้ในบุคคลเดียวจะสร้างความรวดเร็วที่จำเป็นในการคว้าโอกาสและลดความเสี่ยงได้ตั้งแต่เนิ่นๆ

Stripe Tax สามารถช่วยจัดการธุรกิจของคุณโดยทำให้กระบวนการภาษีที่ซับซ้อนกลายเป็นระบบอัตโนมัติ โดย StripeTax จะคำนวณและนำส่งภาษีท้องถิ่นที่ถูกต้องทั่วโลก ในขณะเดียวกันก็รวบรวมเอกสารที่จำเป็นสำหรับการรายงานและเงินคืน ซึ่งทำให้หุ้นส่วนมีเวลามากขึ้นในการโฟกัสกับการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์และการดำเนินงาน

อะไรคือความแตกต่างระหว่างการบริหารจัดการและการเป็นตัวแทนของ GbR

การบริหารจัดการ GbR ครอบคลุมถึงการดำเนินการทุกขั้นตอนที่จำเป็นในการบริหารงานประจำวันของบริษัทเพื่อบรรลุเป้าหมายร่วมกัน ดังนั้นจึงรวมถึงการดำเนินงานภายในทั้งหมด เช่น การตัดสินใจด้านการจัดสรรทรัพยากร และมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานต่อเนื่อง ตัวอย่างเช่น โดยทั่วไปแล้ว ฝ่ายบริหารจะเป็นผู้ตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดซื้อ การทำสัญญา หรือการจ้างเพื่อนร่วมงานใหม่

การเป็นตัวแทนของ GbR ไม่ใช่แค่การทำงานภายในของบริษัทเท่านั้น แต่ยังรวมถึงรูปลักษณ์ภายนอกของธุรกิจอีกด้วย โดยควบคุมว่าใครมีอำนาจในการทำสัญญา ออกประกาศ หรือเข้าทำภาระผูกพันทางกฎหมายในนามของห้างหุ้นส่วน

คำจำกัดความที่ชัดเจนเป็นกุญแจสำคัญ ดังนั้น การจัดการจึงเกี่ยวกับการจัดระเบียบการดำเนินงานภายในองค์กรของธุรกิจ ในขณะที่การเป็นตัวแทนเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ที่สามารถมีส่วนร่วมกับบุคคลภายนอกได้ ซึ่งหมายความว่าบุคคลที่รับผิดชอบภายในองค์กรในการกำกับดูแลจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานด้านการกำกับดูแลภายนอกองค์กรไปโดยอัตโนมัติ ทั้งนี้ อำนาจในการเป็นตัวแทนอาจจำกัดได้มากกว่าหรือน้อยกว่าอำนาจการจัดการ

ใครสามารถเป็นตัวแทนของ GbR ได้บ้าง

การเป็นตัวแทนภายนอกใน GbR จะควบคุมว่าใครได้รับอนุญาตให้ทำธุรกรรมทางกฎหมายที่มีผลผูกพัน โดยค่าเริ่มต้น สมาชิกแต่ละคนจะมีอำนาจร่วมกันในการดำเนินการเพื่อห้างหุ้นส่วน เว้นแต่ข้อตกลงจะระบุไว้เป็นอย่างอื่น เนื่องจากสิทธิ์ในการเป็นตัวแทนมาจากอำนาจการจัดการ ซึ่งหมายความว่าโดยทั่วไปแล้ว หุ้นส่วนทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกันในการสรุปสัญญาภายนอกหรือออกประกาศที่มีผลผูกพันสำหรับ GbR

แต่ถึงอย่างนั้น ในทางปฏิบัติก็มักจะสมเหตุสมผลที่จะกำหนดกฎเกณฑ์เฉพาะเกี่ยวกับการแต่งตั้งดังกล่าว ข้อตกลงการเป็นหุ้นส่วนเป็นวิธีหนึ่งในการให้อำนาจแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่งในการเป็นตัวแทนแต่เพียงผู้เดียวหรือจำกัดสิทธิ์ดังกล่าวให้แก่สมาชิกหลายคน

ความยืดหยุ่นนี้มีความเกี่ยวข้องเป็นพิเศษในแง่ของผลทางกฎหมายที่เกิดจากการเป็นตัวแทนของ GbR เนื่องจากบุคคลใดก็ตามที่กระทำการในนามของ GbR จะถือว่ากำลังเข้าผูกพันไม่เพียงเพื่อตนเองเท่านั้น แต่รวมถึงหุ้นส่วนทั้งหมดด้วย เมื่อพิจารณาว่าสมาชิกแต่ละคนมีความรับผิดโดยไม่จำกัดจำนวนและเป็นการส่วนบุคคล การกำหนดกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนเกี่ยวกับการเป็นตัวแทนจึงเป็นพื้นฐานสำคัญในการลดความเสี่ยง

คุณจะถ่ายโอนอำนาจของการเป็นตัวแทนไปยังผู้ที่ไม่ใช่หุ้นส่วนได้อย่างไร

GbR เป็นไปตามหลักการบริหารจัดการภายใน ได้แก่ ความรับผิดชอบในการบริหารบริษัทอยู่ที่ตัวสมาชิกเท่านั้น แม้ว่าหุ้นส่วนแต่ละรายอาจไม่มีสิทธิ์ในการกำกับดูแลตามข้อตกลง แต่กฎหมายไม่อนุญาตให้เพิกถอนอำนาจการจัดการจากสมาชิกทุกคนและโอนอำนาจทั้งหมดไปยังบุคคลภายนอก

กล่าวคือ ในทางปฏิบัติ หลายบริษัทจ้างผู้เชี่ยวชาญภายนอกเพื่อใช้ประโยชน์จากความเชี่ยวชาญหรือลดภาระงานของสมาชิก ข้อตกลงดังกล่าวจัดทำอย่างเป็นทางการผ่านทางสัญญา ซึ่งอนุญาตให้บุคคลที่สามทำหน้าที่กำกับดูแลอย่างเต็มที่ภายใต้ข้อตกลงการบริการหรือการจ้างงาน บุคคลดังกล่าวทำหน้าที่เป็นตัวแทนที่ได้รับการแต่งตั้ง มีอำนาจในการดำเนินงานและเป็นตัวแทนของ GbR ในส่วนของภายนอกองค์กร

แต่จากมุมมองทางกฎหมาย อำนาจการบริหารยังคงอยู่กับหุ้นส่วนในกรณีนี้ โดยยังคงรับผิดชอบอย่างเต็มที่และต้องรับผิดต่อการตัดสินใจเป็นการส่วนตัว ตัวแทนที่มีส่วนร่วมจะดำเนินการเป็น "การชั่วคราว" ในระดับหนึ่ง และภายใต้กรอบของหนังสือมอบอำนาจที่ได้รับการแต่งตั้งตามสัญญา