Buitenlandse bedrijven die in Italië actief willen zijn, hebben meerdere opties: ze kunnen een lokale bedrijfseenheid opzetten (zoals een vertegenwoordigingskantoor), een filiaal oprichten of een nieuw bedrijf oprichten in het land. Terwijl filialen en de rechtstreekse oprichting van een nieuw bedrijf onderworpen zijn aan dezelfde belastingvereisten als elke andere ingezeten bedrijf, genereren lokale bedrijfseenheden geen inkomsten in Italië en zijn ze daarom niet onderworpen aan belasting in het land. Om ervoor te zorgen dat een lokale bedrijfseenheid in aanmerking komt voor dit belastingregime, is het echter belangrijk dat deze alleen nevenactiviteiten uitvoert (d.w.z. activiteiten die dienen ter ondersteuning van de kernactiviteiten en geen essentieel onderdeel zijn, zoals het verzamelen van informatie voor het bedrijf, het kopen van goederen of goederen, enz.). Bij alle andere activiteiten zou zij als vaste inrichting worden aangemerkt en vervolgens in Italië aan de vennootschapsbelasting worden onderworpen.

Maar wat is een vaste inrichting precies? In dit artikel kunnen bedrijfseigenaren informatie vinden over het concept van vaste inrichtingen, de verschillende typen die er zijn en hun fiscale implicaties.

Wat staat er in dit artikel?

• Wat is een vaste inrichting in Italië?
  
• Typen vaste inrichtingen
  
• Een vaste inrichting openen in Italië
  
• Belastingverplichtingen voor vaste inrichtingen in Italië
  

Wat is een vaste inrichting in Italië?

Om doorlopende bedrijfsactiviteiten in Italië uit te voeren (niet-nevenactiviteiten), moet een buitenlands bedrijf worden beschouwd als een vaste inrichting in Italië.

Een vaste inrichting is een vaste bedrijfslocatie via welke een niet-ingezeten bedrijf haar primaire activiteiten geheel of gedeeltelijk in Italië uitoefent. De definitie van een vaste inrichting wordt uiteengezet in artikel 162 van de wet op de geconsolideerde inkomstenbelasting (TUIR). Deze wetgeving werd later gewijzigd bij de begrotingswet 2018, wet nr. 205 van 27 december 2017.

De belangrijkste wijzigingen die in de begrotingswet 2018 worden behandeld, zijn onder meer:
- Een geactualiseerde definitie van "persoonlijke vaste inrichting"
- Invoering van de antifragmentatieregel
- Voorbeelden van gevallen die geen vaste inrichting zijn
- Een nieuwe bepaling waarin staat dat een vaste inrichting in Italië ook kan worden erkend als "een aanzienlijke en voortdurende economische aanwezigheid op het grondgebied van de staat, zelfs als deze geen fysieke aanwezigheid op het grondgebied heeft".

De Italiaanse wetgeving is in overeenstemming met de relevante internationale verdragen met betrekking tot vaste inrichtingen en belastingen, met name de volgende:

• Het project inzake grondslaguitholling en winstverschuiving (BEPS) dat wordt gepromoot door de Organisatie voor economische samenwerking en ontwikkeling en de groep van 20 (OESO/G20). Het BEPS-project heeft tot doel strategieën te bestrijden die door multinationale bedrijven worden gebruikt om verschillen in regelgevingskaders uit te buiten, waardoor ze hun belastinggrondslag kunnen verschuiven van landen met hoge belastingen naar landen met lage of geen belastingdruk.
  
• Het OESO-modelbelastingverdrag tegen dubbele belastingheffing.
  
• Het multilateraal Verdrag voor de uitvoering van maatregelen in verband met belastingverdragen is bedoeld om de uitholling van de belastinggrondslag en de verschuiving van winsten te voorkomen.
  

Typen vaste inrichtingen

De wetgeving in Italië voorziet in definities voor drie verschillendetypen soorten vaste inrichtingen in Italië.

Materiële vaste inrichting met fysieke aanwezigheid

Een materiële vaste inrichting met fysieke aanwezigheid moet bestaan uit een vaste bedrijfslocatie waar een niet-ingezeten bedrijf haar werkzaamheden geheel of gedeeltelijk in Italië uitoefent. Voorbeelden van vaste inrichtingen in Italië zijn te vinden in artikel 162, lid 2, TUIR. Ze zijn als volgt:

• Hoofdkwartier
  
• Filiaal
  
• Kantoor
  
• Werkplaats
  
• Laboratorium
  
• Mijnen, afzettingen, steengroeven en andere bedrijfslocaties waar natuurlijke hulpbronnen worden gewonnen
  
• Aanzienlijke en voortdurende economische aanwezigheid op Italiaans grondgebied, zonder duidelijke fysieke aanwezigheid
  
• Bouw- of montagelocaties die langer dan drie maanden duren
  
• Elke significante en voortdurende economische aanwezigheid in Italië, zonder een duidelijke fysieke aanwezigheid
  

In de volgende gevallen is er echter geen sprake van een vaste inrichting (artikel 162, lid 4):

a. Een installatie die uitsluitend wordt gebruikt voor de opslag, uitstalling of levering van goederen of handelswaar die aan het bedrijf toebehoren
b. De beschikbaarheid van goederen of handelswaar die eigendom zijn van het bedrijf en die uitsluitend zijn opgeslagen voor opslag, uitstalling of levering
c. De beschikbaarheid van goederen of handelswaar die eigendom zijn van het bedrijf en die uitsluitend zijn opgeslagen voor verwerking door een ander bedrijf
d. De beschikbaarheid van een vaste bedrijfslocatie die uitsluitend wordt gebruikt voor de aankoop van goederen of handelswaar of voor het verzamelen van informatie namens het bedrijf
e. De beschikbaarheid van een vaste bedrijfslocatie die uitsluitend wordt gebruikt voor de uitoefening van andere activiteiten voor rekening van het bedrijf
f. De beschikbaarheid van een vaste bedrijfslocatie die uitsluitend wordt gebruikt voor de gecombineerde uitoefening van de onder a) tot en met e) genoemde activiteiten

Materiële vaste inrichting zonder fysieke aanwezigheid

In de begrotingswet van 2018 werd een wijziging van de TUIR geïntroduceerd die specifiek gericht was op bedrijven met een "aanzienlijke digitale aanwezigheid" in Italië. Paragraaf f-bis in artikel 162 TUIR bepaalt dat het begrip "vaste inrichting" ook "een aanzienlijke en voortdurende economische aanwezigheid op het grondgebied van de staat, zodanig gestructureerd dat deze geen fysieke aanwezigheid op het grondgebied zelf heeft". Dit betekent dat het begrip vaste inrichting niet langer uitsluitend verband houdt met een vaste bedrijfslocatie in Italië. Het is nu ook een ongrijpbare aanwezigheid. Deze nieuwe definitie is ingevoerd om de wetgeving aan te passen aan de digitale economie, met als doel het belasten van e-commercetransacties.

Om te bepalen of er al dan niet sprake is van een vaste inrichting, moeten objectieve criteria worden gehanteerd, zoals de omvang van de rechtstreekse verkopen op een bepaalde markt, het aantal geregistreerde gebruikers op die markt of de aanwezigheid van een server in Italië.

Persoonlijke vaste inrichting

Een niet-ingezeten bedrijf dat in Italië zaken doet, wordt beschouwd als een persoonlijke vaste inrichting wanneer een natuurlijke persoon namens haar als agent optreedt. De agent moet regelmatig contracten afsluiten (of stappen ondernemen om dit te doen) die niet wezenlijk door het bedrijf zelf zijn gewijzigd. Deze contracten moeten ook overeenkomen met een van de onderstaande beschrijvingen:

• Gemaakt in naam van het hoofdbedrijf
  
• Betrekking hebben op de levering van goederen of diensten door het bedrijf
  
• De eigendomsoverdracht inhouden of het recht verlenen om activa te gebruiken die eigendom zijn van of worden gebruikt door het bedrijf
  

Het bedrijf wordt niet beschouwd als een persoonlijke vaste inrichting indien de agent enkel voorbereidende of nevenactiviteiten verricht. Er is ook geen sprake van een vaste inrichting indien de agent die namens het niet-ingezeten bedrijf optreedt, optreedt als onafhankelijke vertegenwoordiger en in het kader van haar normale werkzaamheden voor het bedrijf optreedt. Agenten worden echter niet als onafhankelijk beschouwd indien zij uitsluitend of nagenoeg uitsluitend handelen voor rekening van een of meer nauw verbonden bedrijven.

Antifragmentatieregel

Lid 5 van artikel 162 TUIR heeft een bepaling ingevoerd die tot doel heeft te voorkomen dat niet-ingezeten bedrijven een enkele activiteit kunstmatig opsplitsen in verschillende verbonden entiteiten, die (afzonderlijk beschouwd) mogelijk niet voldoen aan de criteria voor het verkrijgen van een zelfstandige fiscale betekenis en derhalve niet als een vaste inrichting worden beschouwd.

Een vaste inrichting openen in Italië

Dit zijn de stappen die een buitenlands bedrijf moet nemen om een vaste inrichting in Italië te openen.

• Verstrek een formeel verslag van het besluit om een kantoor in Italië op te richten.
  
• Aanstelling van een wettelijke vertegenwoordiger in Italië.
  
• Activeren van een gecertificeerd e-mailadres (Posta Elettronica Certificata of PEC).
  
• Dien de notulen en statuten van de vergadering van het bedrijf in bij een notaris.
  
• Registreer je bedrijf bij het Italiaanse handelsregister.
  
• Vraag een belastingidentificatienummer en btw-nummer aan bij de Agenzia delle Entrate.
  
• Registreer je bij het Italiaanse nationale instituut voor arbeidsongevallenverzekering (INAIL) als er werknemers zijn.
  
• Registreer je bij het Italiaanse nationale instituut voor sociale zekerheid (INPS) als het bedrijf aan de vereisten voldoet.
  

Belastingverplichtingen voor vaste inrichtingen in Italië

In Italië wordt een vaste inrichting beschouwd als een afzonderlijke fiscale eenheid van de buitenlandse moedermaatschappij en is zij onderworpen aan een onafhankelijke belastingheffing. Omdat de vaste inrichting in Italië als een ingezeten entiteit wordt beschouwd, moet zij vennootschapsbelasting (IRES) en regionale belasting op productieve activiteiten (IRAP) betalen. Beide belastingen worden berekend op basis van jaarrekeningen die zijn opgesteld volgens de boekhoudkundige grondslagen die van toepassing zijn op ingezeten bedrijven.

Bijgevolg moeten vaste inrichtingen in Italië elektronische facturen uitgegeven voor verkooptransacties en inkomende facturen registreren. Ze moeten ook jaarlijkse inkomstenbelastingaangiften indienen met de kapitaalvennootschappen (società di capitali of SC) inkomstenformulier.

Omdat een vaste inrichting zowel in Italië als in het vestigingsland van de moedermaatschappij als zelfstandige belastbare entiteit wordt beschouwd, kan er sprake zijn van dubbele belastingheffing. Dit kan echter worden verzacht of opgeheven door de toepassing van verdragen ter voorkoming van dubbele belasting.

Het kan een uitdaging zijn voor je bedrijf om op de hoogte te blijven van de voortdurend veranderende belastingregelgeving. Om in deze behoefte te voorzien, zijn geautomatiseerde platformen zoals Stripe Tax beschikbaar, die gedetailleerde rapporten genereren om je te helpen bij het indienen van je belastingaangiften. Tax werkt zonder dat je code hoeft te schrijven, waardoor je in een paar klikken of met één regel code een aangifte kunt indienen.