In Italië hebben bedrijven een bijzonder hoge belastingdruk. In 2019 werd deze geschat op 59,1% van de commerciële winst: de hoogste in Europa na Frankrijk. De belastingen die bedrijven moeten betalen, zijn onderverdeeld in directe belastingen, die rechtstreeks van invloed zijn op het inkomen van de belastingplichtige wanneer dit wordt gegenereerd, en indirecte belastingen, die indirect van invloed zijn op het vermogen wanneer dit wordt uitgegeven (bijvoorbeeld belasting over de toegevoegde waarde of btw). De Italiaanse vennootschapsbelasting, bekend als IRES, is een directe belasting. In dit artikel lees je wat IRES is, wie eraan onderworpen is en hoe Stripe je kan helpen om aan de belastingregels te voldoen.

Wat staat er in dit artikel?

• Wat is IRES?
  
• Wie betaalt IRES?
  
• Hoe en wanneer moet je IRES betalen: IRES-belastingcodes
  
• Verschillen tussen IRES en IRAP
  

Wat is IRES?

IRES is de Italiaanse vennootschapsbelasting die in 2004 is ingevoerd en die de tot dan toe geldende vennootschapsbelasting IRPEG heeft vervangen. De nieuwe belasting is ingevoerd om het Italiaanse belastingstelsel voor kapitaal en bedrijven te moderniseren op basis van het gangbare model in de landen van de Europese Unie. Het IRES-tarief is door de Italiaanse stabiliteitswet van 2016 verlaagd van 27,5% naar 24%.

Ondanks de begrotingswet die op 1 januari 2024 van kracht werd en een aantal wijzigingen introduceerde, is het IRES-tarief van 24% ook voor 2024 bevestigd. Na de omzetting van Richtlijn (EU) 2022/2523, die aansluit bij de gemeenschappelijke internationale aanpak die bekend staat als de "wereldwijde minimumbelasting", heeft de begrotingswet van 2024 een nationale minimumbelasting ingevoerd voor bedrijven die behoren tot multinationale of nationale groepen en die in Italië actief zijn onder een laag belastingregime. Het doel van de wereldwijde minimumbelasting is om eerlijke concurrentie tussen bedrijven over de hele wereld te garanderen, verlagingen van belastingtarieven te voorkomen en efficiëntere investeringsbeslissingen te bevorderen.

IRES wordt geregeld in deel II van het Italiaanse presidentieel decreet 917/1986 van de geconsolideerde wet op de inkomstenbelasting (TUIR).

Wie betaalt IRES?

De volgende soorten bedrijven moeten IRES betalen:

• Naamloze vennootschappen (S.p.A.)
  
• Vennootschappen op aandelen (S.A.p.A. of S.A.A.)
  
• Vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid (S.r.l. en S.r.l.s.)
  
• Coöperaties
  
• Europese bedrijven
  
• Onderlinge verzekeringsmaatschappijen
  
• Europese coöperaties
  
• Trusts die in Italië belastingplichtig zijn en die alleen of vooral commerciële activiteiten doen
  
• Trusts die fiscaal in Italië wonen en geen commerciële activiteiten doen.
  
• Bedrijven en entiteiten van elk type, inclusief trusts met of zonder rechtspersoonlijkheid die geen fiscale woonplaats in Italië hebben
  

Bedrijven die in Italië zijn geregistreerd, moeten IRES betalen over alle inkomsten. Bedrijven die buiten Italië zijn geregistreerd, betalen alleen IRES over inkomsten die ze in Italië hebben verdiend.

IRES geldt dus niet voor partnerschappen en andere entiteiten zijn ook uitgesloten, zoals overheidsinstanties, verenigingen, instanties die collectief staatseigendom beheren, provincies en regio's.

Hoe bereken je IRES?

Het IRES-tarief van 24% wordt toegepast op de belastbare grondslag van de bedrijfsinkomsten van een . De IRES-belastbare grondslag (zoals vastgelegd in artikel 75 van de TUIR) van het "totale netto-inkomen" wordt verschillend bepaald, afhankelijk van het type bedrijf.

• Ingezeten bedrijven en commerciële entiteiten
  Bedrijven en commerciële entiteiten die hier gevestigd zijn, bepalen hun inkomen volgens de regels in deel II, hoofdstuk II van de TUIR (artikelen 81 tot 142). Het bedrijfsinkomen voor deze categorie wordt bepaald op basis van de winst of het verlies dat in de winst-en-verliesrekening staat. Bij het opstellen van een belastingaangifte moeten de nodige verhogingen of verlagingen die de TUIR vraagt, bijvoorbeeld eventuele aftrekposten, worden toegepast op de winst (of het verlies).

• Niet-commerciële entiteiten die inwoner zijn
  Niet-commerciële entiteiten bepalen hun inkomen volgens de regels in deel II, hoofdstuk III van de TUIR (artikelen 143 tot 150). De regels voor het berekenen van het totale inkomen zijn vergelijkbaar met die voor natuurlijke personen. De inkomsten uit grond, kapitaal, bedrijfsactiviteiten en andere bronnen die tijdens het belastingjaar zijn geregistreerd, worden bij elkaar opgeteld – ongeacht waar ze zijn gegenereerd en wat hun bestemming is – met uitzondering van inkomsten die zijn vrijgesteld van belasting en inkomsten die onderworpen zijn aan bronbelasting of vervangende belasting. De belastbare grondslag van het totale inkomen wordt dus bepaald door de afzonderlijke inkomstencategorieën bij elkaar op te tellen, na aftrek van eventuele verliezen die voortvloeien uit de uitgeoefende bedrijfsactiviteit.

• Niet-ingezeten vennootschappen en commerciële entiteiten
  De totale inkomsten van niet-ingezeten bedrijven en commerciële entiteiten bestaan alleen uit inkomsten die in Italië zijn verdiend en worden geregeld in sectie II, hoofdstuk IV van de TUIR. Om de belastbare grondslag te berekenen, wordt er onderscheid gemaakt tussen de volgende gevallen:

  • Vaste inrichtingen van niet-ingezeten entiteiten in Italië: In dit geval moeten bedrijven de IRES-bepalingen volgen die specifiek zijn voor ingezeten commerciële bedrijven.
    
  • Bedrijven en commerciële entiteiten zonder vaste inrichting in Italië: belastbaar volgens de regels voor grond, kapitaal en andere inkomsten.
    
  • Niet-commerciële entiteiten: Belastbaar volgens regels voor grond, kapitaal en andere inkomsten, of regels voor bedrijfsinkomsten (als ze commerciële activiteiten doen via een vaste inrichting in Italië).
    

Hoe en wanneer moet je IRES betalen: IRES-belastingcodes

Zodra het belastbaar inkomen is berekend, wordt de belasting betaald volgens de vastgestelde deadlines. Voor de belastingaangifte gebruiken bedrijven een F24-formulier, waarop de specifieke belastingcodes worden vermeld, die variëren naargelang de te betalen belasting.

Er gelden verschillende betalingstermijnen, afhankelijk van het aantal betalingen:

• De deadline voor het saldo en voor betaling in één keer is 30 juni.
  
• De deadlines voor betaling in meerdere termijnen zijn 30 juni en 30 november.
  

De belangrijkste belastingcodes die je moet gebruiken zijn:

• 2001: eerste termijn (volgens artikel 72 van Italiaans presidentieel decreet 917/86, zoals gewijzigd bij Italiaans wetsdecreet 344/03 - resolutie nr. 76/e van 27-05-04)
  
• 2002: tweede termijn of eenmalige betaling (volgens artikel 72 van Italiaans presidentieel decreet 917/86, zoals gewijzigd bij Italiaans wetsdecreet 344/03 - resolutie nr. 76/e van 27-05-04)
  
• 2003: saldo (volgens artikel 72 van Italiaans presidentieel decreet 917/86, zoals gewijzigd bij Italiaans wetsdecreet 344/03 - resolutie nr. 76/e van 27-05-04)
  

Een lange lijst met IRES-belastingcodes voor specifieke gevallen is te vinden op de website van de Italiaanse belastingdienst.

Verschillen tussen IRES en IRAP

Wat is IRAP?

IRAP is de Italiaanse regionale belasting op productieve activiteiten, ingesteld bij Italiaans wetsdecreet 446 van 15 december 1997. Het doel ervan is om de Italiaanse regio's een autonome financieringsbron te bieden en de lokale economische en sociale ontwikkeling te bevorderen.

Bedrijven die IRAP moeten betalen, zijn bedrijven die voldoen aan de volgende voorwaarde: het regelmatig uitoefenen van een zelfstandig georganiseerde activiteit die gericht is op de productie of uitwisseling van goederen of het verlenen van diensten op het regionale grondgebied.

Voor het belastingjaar 2024 is het standaard IRAP-tarief 3,9%. Niet alle regio's hanteren echter hetzelfde tarief, aangezien elke regio het recht heeft om het tarief aan te passen – tot maximaal 0,92% – ook afhankelijk van de bedrijfssectoren of de categorieën belastingplichtigen.

De verschillen tussen IRES en IRAP

Er zijn een paar verschillen tussen IRES en IRAP, zoals welke soorten bedrijfsactiviteiten belastingplichtig zijn en hoe de belastinggrondslag wordt bepaald. Hier zijn de belangrijkste verschillen tussen beide:

• Entiteiten die IRAP moeten betalen
  In tegenstelling tot IRES moet IRAP niet alleen door naamloze vennootschappen worden betaald, maar ook door partnerschappen. Over het algemeen moeten beroepsorganisaties, partnerschappen, naamloze vennootschappen, commerciële entiteiten in het algemeen en organisaties uit de derde sector IRAP betalen. Artikel 1, lid 8, van de begrotingswet 2022 (wet nr. 234/2021) heeft de IRAP-verplichting afgeschaft voor de volgende categorieën: natuurlijke personen die commerciële activiteiten, kunst en beroepen uitoefenen, zoals aangegeven in de letters b) en c) van artikel 3, lid 1, van hetzelfde wetsbesluit nr. 446/1997. Voor meer info kun je de speciale pagina op de website van de Italiaanse belastingdienst nalezen.

• Belastinggrondslag
  De belastinggrondslag voor de IRES wordt berekend op basis van het belastbaar inkomen, waarbij rekening wordt gehouden met alle inkomsten en kosten van de onderneming, inclusief afschrijvingen, verliezen en eventuele belastingaftrekken. De belastinggrondslag voor de IRAP is echter gebaseerd op de waarde van de nettoproductie (het verschil tussen de waarde en de kosten van de productie) die voortvloeit uit de bedrijfsactiviteiten in de regio. Velen vinden dit een oneerlijke belasting, omdat deze volledig losstaat van het principe van belastbare capaciteit. Het doel van de gedelegeerde wet inzake belastinghervorming, die is geïmplementeerd met wet nr. 111 van 9 augustus 2023, is om de IRAP geleidelijk te vervangen.

• Procedure voor het indienen van belastingaangiften
  IRES wordt betaald met een F24-formulier, terwijl IRAP wordt ingediend met een speciaal IRAP-formulier.

• Begunstigde instantie
  IRES is een nationale belasting waarvan de opbrengst naar de centrale staatskas gaat. IRAP daarentegen is een regionale belasting. De opbrengst wordt daarom toegewezen aan de regio's en autonome provincies.

Het kan best lastig zijn om je bedrijf bij te houden met alle veranderingen in de belastingregels. Daarom zijn er handige automatische functies zoals Stripe Tax, die gedetailleerde rapporten maken om je te helpen bij het doen van belastingaangifte. Je kunt deze functie met een paar klikken gebruiken zonder code, of met slechts één regel code. Begin nu met Stripe om te ontdekken hoe Stripe je kan helpen om belastingzaken makkelijker te maken.