อัตราภาษีขายแตกต่างกันไปตามเขตอํานาจศาลของรัฐ เมือง และท้องถิ่น ด้วยเหตุนี้ การเรียกเก็บภาษีขายในจํานวนที่ถูกต้องจึงต้องทราบข้อมูลที่อยู่ของลูกค้า ซึ่งดูเหมือนง่าย แต่ก็อาจกลายเป็นเรื่องซับซ้อนขึ้นได้เมื่อที่อยู่สําหรับการเรียกเก็บเงินและที่อยู่สําหรับจัดส่งของลูกค้าแตกต่างกัน ธุรกิจควรใช้ที่อยู่ใดในการคํานวณภาษีการขายเมื่อขายสินค้าที่จับต้องได้

ในบทความนี้ เราจะช่วยให้คุณเข้าใจวิธีใช้ที่อยู่ของลูกค้าเพื่อกําหนดอัตราภาษีขายที่ถูกต้องเมื่อขายสินค้าที่จับต้องได้ อย่างไรก็ตาม โปรดทราบว่านี่เป็นข้อมูลภาษีขายทั่วไป ซึ่งคุณควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านภาษีเพื่อขอคําแนะนําเกี่ยวกับธุรกิจของคุณโดยเฉพาะ

บทความนี้ให้ข้อมูลอะไรบ้าง

• การทําความเข้าใจเกี่ยวกับการระบุที่มาของภาษีขายในสหรัฐอเมริกา
  
• การใช้ที่อยู่สําหรับจัดส่งเทียบกับที่อยู่ในการเรียกเก็บเงินเมื่อขายสินค้าที่จับต้องได้
  
• การเรียกเก็บภาษีขายจากการจัดส่ง
  

การทําความเข้าใจเกี่ยวกับการระบุที่มาของภาษีขายในสหรัฐอเมริกา

อัตราภาษีขายขึ้นอยู่กับจุดเกิดภาษี หรือเวลาและสถานที่ที่เกิดธุรกรรม ซึ่งแตกต่างกันไปตามที่ตั้งของลูกค้า ด้วยเหตุนี้ธุรกิจที่มีหน้าร้านจริงจึงไม่ต้องจัดการกับปัญหานี้เนื่องจากจุดเกิดภาษีอยู่ที่ร้าน อัตราภาษีขายที่ถูกต้องคืออัตราที่กำหนดตามที่ตั้งของร้านค้า

อย่างไรก็ตาม สําหรับธุรกิจที่จัดส่งสินค้าให้กับลูกค้าทั่วสหรัฐอเมริกา จุดเกิดภาษีจะเกิดขึ้นทั่วประเทศ รัฐมักจะกําหนดให้ธุรกิจเรียกเก็บภาษีการขายด้วย 1 ใน 2 วิธีดังนี้

• การเรียกเก็บภาษีขายแบบอิงต้นทาง
  
• การเรียกเก็บภาษีขายแบบอิงปลายทาง
  

แนวคิดนี้มักจะเรียกว่า "การระบุที่มาของภาษีขาย” ในรัฐที่อิงต้นทาง ผู้ขายจะเรียกเก็บภาษีขายจากลูกค้าในรัฐนั้น ณ จุดต้นทางของการขาย หรือที่ที่ธุรกิจได้รับคําสั่งซื้อ ตัวอย่างเช่น หากคุณดําเนินธุรกิจจากรัฐที่อิงต้นทาง เช่น โอไฮโอ คุณจะเรียกเก็บภาษีขายจากลูกค้าในโอไฮโอทั้งหมดในอัตราตามที่ตั้งของธุรกิจ เนื่องจากเป็นต้นทางของคําสั่งซื้อ ซึ่งตัวอย่างนี้จะไม่คำนึงถึงที่อยู่ในการเรียกเก็บเงินและที่อยู่สําหรับจัดส่งของลูกค้า อย่างไรก็ตาม หลักการนี้มีผลกับลูกค้าในรัฐโอไฮโอเท่านั้น เนื่องจากการขายระหว่างรัฐจะต้องจัดเก็บภาษีแบบอิงปลายทางเสมอ

ธุรกิจที่ตั้งอยู่ในรัฐซึ่งมีการระบุที่มาของภาษีขายแบบอิงปลายทางจะต้องเรียกเก็บภาษีขายโดยใช้อัตราตามที่อยู่ "จัดส่ง" หรือที่อยู่อิงปลายทางแห่งอื่น ในฐานะธุรกิจ คุณจําเป็นจะต้องเรียกเก็บภาษีขายในอัตราในที่ตั้งของลูกค้าคุณ รัฐส่วนใหญ่ใช้การระบุที่มาของภาษีขายแบบนี้

การใช้ที่อยู่สําหรับจัดส่งเทียบกับที่อยู่ในการเรียกเก็บเงินเมื่อขายสินค้าที่จับต้องได้

จากข้อมูลข้างต้น ธุรกิจควรเรียกเก็บภาษีขายของสหรัฐอเมริกาตามที่อยู่สําหรับการเรียกเก็บเงินหรือที่อยู่สําหรับจัดส่งของลูกค้า

ในการทําธุรกรรมอีคอมเมิร์ซแบบอิงตามปลายทาง (หรือระหว่างรัฐ) จุดเกิดภาษีคือสถานที่ที่ลูกค้าของคุณคุณครอบครองผลิตภัณฑ์ ซึ่งก็คือที่อยู่สําหรับจัดส่ง ซึ่งหมายความว่าธุรกิจของคุณจะใช้ที่อยู่นี้เพื่อคํานวณภาษีขาย ไม่ใช่ที่อยู่ในการเรียกเก็บเงิน

การเรียกเก็บภาษีการขายจากการจัดส่งในสหรัฐอเมริกา

ค่าจัดส่งต้องเสียภาษีหรือไม่ เรื่องนี้แตกต่างกันไปตามรัฐ ซึ่งเราได้สรุปวิธีจัดการของแต่ละรัฐไว้ด้านล่าง

รัฐต่อไปนี้จะถือว่าค่าจัดส่งต้องเสียภาษีหากคุณเรียกเก็บค่าจัดส่งโดยถือเป็นส่วนหนึ่งของคําสั่งซื้อและสินค้าที่จัดส่งเป็นสินค้าที่ต้องเสียภาษี โดยไม่สําคัญว่าค่าจัดส่งจะรวมอยู่ในราคาของสินค้าหรือจะแสดงแยกต่างหากจากราคาของสินค้า

• อาร์คันซอ
  
• คอนเนตทิคัต
  
• วอชิงตัน ดี.ซี.
  
• จอร์เจีย
  
• ฮาวาย
  
• อินเดียนา
  
• เคนทักกี
  
• มินนิโซตา
  
• มิสซิสซิปปี
  
• เนแบรสกา
  
• นิวเจอร์ซีย์
  
• นิวเม็กซิโก
  
• นิวยอร์ก
  
• นอร์ทแคโรไลนา
  
• นอร์ทดาโกตา
  
• โอไฮโอ
  
• เพนซิลเวเนีย
  
• โรดไอแลนด์
  
• เซาท์แคโรไลนา
  
• เซาท์ดาโกตา
  
• เทนเนสซี
  
• เท็กซัส
  
• เวอร์มอนต์
  
• วอชิงตัน
  
• เวสต์เวอร์จิเนีย
  
• วิสคอนซิน
  

รัฐต่อไปนี้กำหนดว่าค่าจัดส่งไม่ต้องเสียภาษีหากคุณแสดงรายการเรียกเก็บเงินแยกต่างหากจากราคาขายของสินค้า อย่างไรก็ตาม ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ต้องเสียภาษีหากคุณรวมค่าจัดส่งเป็นส่วนหนึ่งของราคาของสินค้า

• แอละแบมา
  
• แอริโซนา
  
• แคลิฟอร์เนีย
  
• โคโลราโด
  
• ฟลอริดา
  
• ไอดาโฮ
  
• อิลลินอยส์
  
• ไอโอวา
  
• แคนซัส
  
• หลุยเซียนา
  
• เมน
  
• แมรีแลนด์
  
• แมสซาชูเซตส์
  
• มิชิแกน
  
• มิสซูรี
  
• เนวาดา
  
• โอคลาโฮมา
  
• ยูทาห์
  
• เวอร์จิเนีย
  
• ไวโอมิง