Als je van plan bent een e-commerce onderneming in Italië te starten, moet je vanaf het begin op de hoogte zijn van de toepasselijke omzetbelasting en juridische vereisten. In dit artikel bespreken we de belangrijkste omzetbelasting verplichtingen voor e-commerce ondernemingen, waaronder het aanvragen van belasting toegevoegde waarde (btw), registratie in het ondernemings register, evenals btw compliance, productveiligheid en regelgeving voor consumentenbescherming.

Wat staat er in dit artikel?

• Het opzetten van een onderneming voor de lancering van een online winkel
  
• Fiscale compliance voor e-commerce zodra de onderneming begint te werken
  
• Wijzigingen van toepassing op e-commerce belastingen in 2025
  
• Regelgeving van toepassing op e-commerce in Italië
  
• Btw territorialiteit voor e-commerce
  

Het opzetten van een onderneming voor de lancering van een online winkel

Voordat je online gaat verkopen in Italië, moet je enkele voorbereidende stappen ondernemen om een onderneming op te zetten die volledig voldoet aan de belasting vereisten met betrekking tot e-commerce.

• Een btw-nummer aanvragen
  De eerste stap bij het starten van een e-commerce onderneming in Italië is het aanvragen van een btw-nummer, dat dient als belasting identificatienummer. Je moet de classificatie van economische activiteit (ATECO) code 47.91.10 selecteren, de code voor detailhandel van elk type product via internet. Kies vervolgens het belasting regime dat het meest geschikt is voor je onderneming.

• Inschrijven bij de Kamer van Koophandel
  Zodra je een btw-nummer hebt verkregen, moet je je inschrijven in het Ondernemingen Registervan de lokale Kamer van Koophandel.

• Dien de SCIA in
  Je moet de SCIA dan indienen bij het One-Stop Business Advisory Center (SUAP) van de betreffende gemeente.

• Schrijf je in bij het Italiaanse nationale instituut voor sociale zekerheid (INPS)
  Als je als eenmanszaak een e-commerce onderneming start, moet je je bij het INPS inschrijven onder de categorie “Handwerkers en Handelaren” om socialezekerheidsbijdragen te betalen.

• Verzekering opzetten bij het Italiaanse nationale instituut voor arbeidsongevallenverzekering (INAIL)
  Als je onderneming werknemers heeft of werkgerelateerde risico’s met zich meebrengt, bijvoorbeeld – als het magazijnactiviteiten betreft – moet je een verzekering afsluiten bij INAIL, die dekking biedt bij arbeidsongevallen of beroepsziekten. Deze dekking beschermt zowel ondernemingseigenaren als eventuele werknemers.

Welke documentatie is vereist om online te verkopen?

Gelukkig biedt e-commerce wetgeving in Italië een Unified procedure voor het indienen van alle documentatie die nodig is om je online verkoop onderneming te starten en aan je administratieve verplichtingen te voldoen. Via de Comunicazione Unica (nu toegankelijk via de DIRE-service) kun je de relevante formulieren vinden om in te vullen: het formulier voor het ondernemings register, het formulier voor INPS, het formulier voor INAIL, het formulier voor de belastingdienst en het SCIA-formulier voor SUAP.

Fiscale compliance voor e-commerce zodra de onderneming begint te werken

Zodra je een e-commerce onderneming in Italië hebt opgericht, moet je voldoen aan verschillende belasting verplichtingen die nodig zijn om legaal te opereren. Belasting regelgeving met betrekking tot elektronische Invoicing, btw, inkomsten belasting en socialezekerheidsbijdragen verschillen woonachtig op basis van het door jou gekozen belasting regime—dat wil zeggen het forfaitaire regime of het gewone regime—en je economische activiteitstype.

Elektronische facturatie

In Italië is elektronische Invoicing verplicht voor bijna alle btw geregistreerde bedrijven, ongeacht de gekozen belasting regimes. Elektronische facturen, of e-facturen, moeten worden uitgegeven in XML-indeling met behulp van de juiste e- Invoicing software en vervolgens naar het ruilen systeem (Sdl) van de Agenzia delle Entrate worden gestuurd. Ze moeten ook digitaal worden opgeslagen in compliance met de regelgeving voor een periode van 10 jaar. Voor business-to-business (B2B) transacties is het uitgeven van een e-commerce factuur altijd verplicht, terwijl voor transacties onderneming naar klant (B2C) een factuur niet verplicht is, tenzij de klant hierom vraagt. Dagelijkse verkopen moeten echter altijd worden geregistreerd in het relevante register.

Belasting toegevoegde waarde (BTW)

Voor e-commerce bedrijven die onder de gewone omzetbelasting werken, moet btw worden toegepast op alle verkopen. Periodiek moet btw worden afgedragen:

• Maandelijks: Als de jaarlijkse inkomsten hoger zijn dan € 800.000
  
• Kwartaal: Als de jaarlijkse inkomsten niet meer bedragen dan € 500.000 voor dienstverleners of € 800.000 voor detailhandelaren
  

Merk op dat betaalde btw over aankopen van ondernemingen en uitgaven in verband met de activiteit van een onderneming kunnen worden afgetrokken van de btw die zij aan klanten in rekening heeft gebracht.

Het gewone belastingregime vereist ook het bijhouden van up-to-date boekhouding (dat wil zeggen, btw verkoopregister, btw aankoopregister, en register van ontvangen betalingen) en periodieke belastingaangiften zoals vereist door de wet, met inbegrip van[btw-vereffeningen, jaarlijkse btw-aangiften, en aangiften inkomstenbelasting.

Bedrijven die onder het forfaitaire regime werken, hoeven geen btw af te dragen. De btw wordt niet toegepast op hun facturen en wordt ook niet in mindering gebracht op aankopen.

Inkomstenbelasting

Onder het gewone stelsel is je economische activiteit onderworpen aan de persoonlijke inkomsten omzetbelasting (IRPEF), de vennootschapsbelasting (IRES) als je als bedrijf bent geregistreerd en de regionale omzetbelasting (IRAP). In het forfaitaire stelsel worden de IRPEF en eventuele regionale en gemeentelijke omzetbelastingen vervangen door een vervangende belasting, meestal tegen een tarief van 15% of 5% voor de eerste vijf jaar van economische activiteit.

Socialezekerheidsbijdragen

Eigenaren van e-commerce ondernemingen worden doorgaans bij INPS geregistreerd onder de categorie 'Artisans and Traders'. Vaste socialezekerheidsbijdragen moeten elk kwartaal worden betaald, ongeacht de verdiende inkomsten, tot een bepaalde inkomsten drempel. Boven deze drempel zijn variabele bijdragen van toepassing, als een percentage van de inkomsten boven de drempel. INPS-bijdragen moeten worden betaald onder alle belasting regimes, inclusief het forfaitaire regime.

Wijzigingen van toepassing op e-commerce belastingen in 2025

Vanaf 2025 zijn enkele wijzigingen van toepassing op de e-commerce belasting verplichtingen in Italië, evenals enkele aanpassingen aan juridische en veiligheidseisen. Dit zijn de belangrijkste wijzigingen.

Digitale Service Belasting (DST)

De Italiaanse begrotingswet van 2025 (Legge di Bilancio) heeft wijzigingen aangebracht in de digitale belasting (DST), of digitale belasting, die deel uitmaakt van het belasting kader waaraan online bedrijven onderworpen zijn. Vóór de begrotingswet van 2025, en in overeenstemming met sectie 1, paragraaf 37 van wet 145/2018, waren bedrijven die inkomsten uit digitale diensten in Italië genereerden, verplicht om de digitale belasting te betalen als hun wereldwijde inkomsten in het voorgaande jaar meer dan € 750 miljoen bedroegen en ze tegelijkertijd specifiek in Italië ten minste € 5,5 miljoen aan inkomsten uit digitale diensten genereerden. De begrotingswet van 2025 heeft deze laatste vereiste geschrapt: nu hebben bedrijven alleen de wereldwijde inkomsten van ten minste € 750 miljoen nodig.

Algemene productveiligheidsverordening (GPSR)

Op 13 december 2024 is Verordening (EU) 2023/988 van het Europees Parlement en de Raad inzake algemene productveiligheid in werking getreden, waardoor nieuwe eisen zijn gesteld aan e-commerce. Nu moeten producten, inclusief producten die online worden verkocht, voldoen aan specifieke veiligheidsnormen om klanten te beschermen en consistente normen in de hele EU te waarborgen. Ondernemingen moeten mogelijk aanpassingen doen om aan deze eisen te voldoen.

Digitale toegankelijkheidseisen

Tegen 28 juni 2025 moeten alle ondernemingen ervoor zorgen dat hun digitale producten en diensten toegankelijk zijn voor personen met een handicap, in compliance met de European Accessibility Act (EAA).Dit betekent dat er standaarden moeten worden geïmplementeerd om websites en e-commerce platforms toegankelijk te maken voor iedereen, ongeacht hun capaciteiten.

Regelgeving van toepassing op e-commerce in Italië

Naast het voldoen aan alle belasting vereisten met betrekking tot e-commerce, moet je onderneming voldoen aan juridische vereisten met betrekking tot consumentenbescherming en persoonlijke gegevensbescherming – ze maken deel uit van een complex regelgevingskader dat handel omvat.

Welke wetgeving regelt online verkoop?

Er is geen enkele wet die online verkoop regelt en belasting voorschrijft voor e-commerce. Dit zijn de collectieve wetten die van toepassing zijn op online verkoop in Italië.

Wetsbesluit nr. 114/1998

Wetsdecreet nr. 114/1998, een wet voor handelshervorming, bevat geen speciaal gedeelte voor e-commerce, maar e-commerce is een van de speciale vormen van detailhandel die worden opgesomd in artikel 4, lid 1, waarin specifiek wordt verwezen naar 'verkoop via correspondentie, televisie of andere communicatiesystemen'. Het decreet beschrijft de regels voor commerciële activiteiten, waaronder bestellingen per post en online verkoop. Het verplicht iedereen die een e-commerce onderneming start om ten minste 30 dagen voor de start van de activiteiten een SCIA in te dienen bij de relevante gemeente, zich te registreren bij het ondernemingsregister en een btw-nummer te verkrijgen.

Wetsbesluit nr. 70/2003

Wetsdecreet nr. 70/2003, tot uitvoering van Richtlijn 2000/31/EG inzake e-commerce, reguleert diensten van de informatiemaatschappij, waaronder e-commerce. Het legt transparantieverplichtingen op, waaronder het verstrekken van de identificatiegegevens, voorwaarden en informatie van de verkoper over de technische processen die gepaard gaan met het aangaan van een online contract. Het definieert ook de verantwoordelijkheid van website-exploitanten met betrekking tot de content en diensten die ze leveren.

De consumentencode in Italië

Het Consumentenwetboek (Wetsbesluit 6 september 2005, nr. 206) is het belangrijkste regelgevingskader voor online B2C-verkoop. Het verplicht verkopers om vooraf duidelijke informatie te geven over producten, prijzen, betaalmethoden, het herroepingsrecht en juridische garanties. Het regelt ook reclame, oneerlijke handelspraktijken en alternatieve chargebacks aanvragen.

Presidentieel Besluit (DV) nr. 633/1972

DPR nr. 633/1972 is, samen met de latere wijzigingen, de wetgeving die btw in Italië regelt. Essentieel voor de compliance met e-commerce belasting verplichtingen, schrijft het voor hoe en wanneer btw moet worden toegepast op online verkopen, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen binnenlandse, intra-EU en extra-EU transacties, evenals tussen B2C en B2B transacties. Het omvat ook Invoicing vereisten en vereenvoudigde regelingen, zoals het One Stop Shop (OSS) voor intra-EU afstandsverkoop.

Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG)

Naast belasting verplichtingen moeten e-commerce bedrijven voldoen aan regelgeving met betrekking tot persoonlijke gegevensbescherming. De AVG (EU-verordening 2016/679) reguleert de verwerking van persoonsgegevens van consumenten. Elke e-commerce website moet zijn gebruikers duidelijke informatie geven over hoe hun gegevens worden verzameld, gebruikt en opgeslagen, met vermelding van het doel, de juridische basis, gebruikers rechten en hoe die rechten uit te oefenen. Het vereist ook de implementatie van adequate beveiligingsmaatregelen en, in sommige gevallen, de benoeming van een functionaris voor gegevensbescherming (DPO).

Algemene Verkoopvoorwaarden (GCS)

De artikelen 7, 12 en 13 van Wetsbesluit nr. 70/2003 en het consumentenwetboek verplichten verkopers om kopers te informeren over de algemene verkoopvoorwaarden (GCS), die wettelijk verplichte informatie bevatten, zoals gegevens van ondernemingen en contactpersonen, informatie over de klantenservice, betaalmethoden, leverings- en verzendingsvoorwaarden, juridische garantiegegevens en het herroepingsrecht.

Cookiebeleid

In Italië regelt het Privacywetboek (wetsbesluit nr. 196/2003), waarin de richtlijn inzake privacy en elektronische communicatie 2002/58/EG samen met de AVG wordt geïmplementeerd, het cookiebeleid op e-commerce websites. Ze geven websites de machtiging om klanten duidelijk te informeren over het gebruik van cookies (kleine tekstbestanden die op het apparaat van gebruikers zijn opgeslagen) die gegevens over online activiteiten berekenen om de gebruikerservaring te verbeteren of informatie aan de website-exploitanten te verstrekken.

Websites moeten de uitdrukkelijke toestemming van de gebruiker krijgen voordat ze niet-technische cookies inschakelen, zoals profilering of cookies van derden. Technische cookies kunnen worden gebruikt zonder toestemming van de gebruiker, maar ze moeten worden beschreven in het cookiebeleid.

De Italiaanse autoriteit voor gegevensbescherming heeft specifieke richtlijnen uitgevaardigd voor het gebruik van cookies. Zo is een informatiebanner vereist bij de eerste toegang tot een site, een duidelijk onderscheid tussen cookietypen en de mogelijkheid voor gebruikers om hun voorkeuren op elk moment te wijzigen. Niet voldoen aan deze regels kan leiden tot boetes. Online verkopers moeten daarom niet alleen zorgen voor fiscale compliance binnen e-commerce, maar ook voor adequaat cookiebeheer, in overeenstemming met de huidige regelgeving.

btw territorialiteit voor e-commerce

Btw is een belangrijke belasting verplichting voor online ondernemingen in Italië. Weten waar en hoe btw op verkopen moet worden toegepast is essentieel voor een goede e-commerce Invoicing, compliance met belasting wetgeving en om boetes te voorkomen. Btw aanmeldformulier hangt af van verschillende factoren, waaronder of de e-commerce activiteit direct of indirect is, het type klant (d.w.z. B2B of B2C) en waar de klant zich bevindt (d.w.z. binnen Italië, binnen de EU of buiten de EU).

Verschil tussen directe en indirecte e-commerce

E-commerce valt uiteen in twee hoofdcategorieën – direct en indirect – met elk hun eigen omzetbelasting.

• Indirecte e-commerce: Dit type e-commerce omvat de online verkoop van fysieke goederen - zoals kleding, boeken of huishoudelijke producten - die via internet worden gekocht en naar het adres van de koper worden verzonden via koeriers- of bezorgdiensten.
  
• Directe e-commerce: Dit soort e-commerce omvat het kopen en verkopen van niet-fysieke goederen, zoals software, digitale Subscriptions, webdomeinen of hostingdiensten. In dit geval vindt de hele procedure, van de selectie van het product tot betaling en levering, online plaats, zonder dat er fysieke goederen worden verzonden. Dit verschil heeft een grote invloed op de compliance met btw in e-commerce, zoals we hieronder zullen onderzoeken.
  

btw territorialiteit voor indirecte e-commerce

Voor btw-doeleinden worden indirecte e-commerce transacties beschouwd als verkoop van goederen, en belastingheffing is gebaseerd op het type klant (d.w.z. B2C of B2B) en waar de klant zich bevindt (d.w.z. binnen Italië, binnen de EU of buiten de EU).

Indirecte B2C e-commerce

Voor indirecte B2C e-commerce zijn de regels die gelden afhankelijk van het adres van de klant.

Klanten in Italië

Voor verkopen binnen Italië wordt btw toegepast op basis van het tarief dat in Italië voor het specifieke product is voorgeschreven; het standaard btw-tarief is momenteel 22%, met verlaagde tarieven voor sommige goederen zoals voedsel of boeken.

Klanten in andere EU-landen

Voor klanten in andere EU-landen geldt dat verkopen worden gezien als intracommunautaire afstandsverkopen. Meestal wordt de btw toegepast in het land waar de klant woont. Als de verkoper echter in één EU-lidstaat is gevestigd, niet is geregistreerd onder de OSS-regeling en de totale omzet van zijn intra-EU-verkoop op afstand minder dan € 10.000 (exclusief btw) per jaar bedraagt, kan in Italië nog steeds btw worden geheven. Deze limiet, die bekend staat als de beschermingsdrempel, vereenvoudigt de btw-verplichtingen voor kleine ondernemingen. Als belangrijke fiscale verplichting voor e-commerce vereist dit zorgvuldige aandacht.

Als deze drempel in het huidige of voorgaande jaar wordt overschreden, moet de verkoper het btw-tarief van het land van de klant toepassen. In deze situatie kan de verkoper zich in elk land van bestemming registreren of het btw-beheer stroomlijnen door zich te registreren onder de OSS-regeling, waardoor hij de btw in verschillende lidstaten kan aangeven en betalen via één periodieke aangifte in zijn eigen land.

Klanten buiten de EU

Verkoop aan klanten buiten de EU wordt gezien als export en is daarom vrijgesteld van btw volgens artikel 8 van DPR nr. 633/1972. Om van deze vrijstelling te kunnen profiteren, is het belangrijk om douanedocumenten te bewaren waaruit blijkt dat de goederen de EU hebben verlaten. Deze belastingvereiste voor onlinehandel mag niet over het hoofd worden gezien.

Indirecte B2B e-commerce

Voor indirecte B2B e-commerce – d.w.z. verkoop aan btw-geregistreerde bedrijven – zijn de regels anders dan voor B2C transacties.

• Intra-EU B2B verkoop
  Als de klant een btw-geregistreerd bedrijf is in een ander EU-land en een geldig btw-nummer geeft, wordt de verkoop in Italië als btw-vrij behandeld. De klant moet dan btw betalen in zijn eigen land via het verleggingsmechanisme, wat betekent dat hij de aankoop daar moet aangeven en de btw daar moet betalen.

• B2B verkopen buiten de EU
  Export is vrijgesteld van btw volgens artikel 8 van DPR nr. 633/1972; daarom betalen klanten die ondernemingen zijn buiten de EU geen btw. Om van deze vrijstelling gebruik te kunnen maken, is het echter essentieel om douaneaangiften te bewaren waaruit blijkt dat de goederen daadwerkelijk de EU hebben verlaten.

btw territorialiteit voor directe e-commerce

Bij directe e-commerce, zoals de verkoop van digitale producten zoals software of multimedia-inhoud, wordt btw geheven in het land waar de klant de dienst krijgt. Dit geldt ongeacht waar de verkoper zit, of dat nu binnen of buiten de EU is, en of het een B2B- of B2C-verkoop is.

Het verschil tussen B2B en B2C heeft geen invloed op waar de btw wordt toegepast, maar wel op hoe deze wordt beheerd. Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van deze regel om te voldoen aan de belastingverplichtingen voor online handel.

B2B-verkoop

Bij B2B-verkoop geeft de verkoper een btw-vrije factuur af. Volgens artikel 7-ter van DPR nr. 633/1972 is de transactie niet onderworpen aan btw in het land van de verkoper. Het kopende bedrijf moet dan de ontvangen factuur registreren en de btw betalen via het verleggingsmechanisme. In de praktijk betekent dit dat de koper verantwoordelijk is voor het betalen van de btw.

B2C-verkoop

Voor B2C-verkoop moet de verkoper, of hij nu in de EU zit of niet, de btw betalen. Daarvoor moet hij btw-geregistreerd zijn in het EU-land waar de klant woont. Gelukkig maakt het OSS-systeem het makkelijker door de verkoper de btw voor alle EU-landen via één platform te laten betalen.

Als je van plan bent een e-commercebedrijf te starten, moet je ook een betalingsdienstaanbieder kiezen. Het kiezen van de juiste betalingsdienstaanbieder is superbelangrijk om betalingen efficiënt en snel te beheren en om de meest geschikte betaalmethoden voor je onderneming aan te bieden. Met de Optimized Checkout Suite van Stripe Payments kun je wereldwijd betalingen accepteren, zowel online als persoonlijk, je conversiepercentages verhogen en zorgen dat je aan de regels voldoet, waardoor je duizenden uren aan technisch werk bespaart.