Bij het invoeren van een creditcardbetaling worden kosten in rekening gebracht, maar wordt de over de kaartkosten geheven omzetbelasting in mindering gebracht op de oorspronkelijke verkoop? Bij deze kosten worden snel fouten gemaakt. Ze worden namelijk verschillend verwerkt, afhankelijk van of je rechtstreeks met de verstrekker van de creditcard een overeenkomst hebt afgesloten.
In dit artikel wordt uitgelegd hoe creditcardbetalingen werken en wat het verband is tussen de kosten voor kaartbetalingen en de btw.
Wat staat er in dit artikel?
- Hoe creditcardbetalingen werken
- Rechtstreekse overeenkomst met een creditcardmaatschappij
- Overeenkomst met een betalingsverwerker
- Zijn de kosten voor elektronische betalingen belastbaar?
- Kosten voor gebruikers van betaalkaarten
- Ondersteuning van betalingen zonder contant geld
Hoe creditcardbetalingen werken
Het onderstaande diagram biedt een uitgebreid overzicht van creditcardbetalingen. Het geeft je meer inzicht in het verband tussen de kosten bij kaartbetalingen en de verbruiksbelasting.

Acquirers, uitgevers van betaalkaarten, internationale merken en intermediairs voor betalingen spelen een belangrijke rol in de creditcardindustrie omdat ze contact hebben met de handelaren en kaartgebruikers.
Wat we gewoonlijk verstaan onder creditcardmaatschappijen, is onder te verdelen in 'acquirers' en 'uitgevers'. De eerste fungeren als een brug tussen leveranciers en internationale merken, terwijl de laatste fungeren als intermediair tussen handelaren en kaartgebruikers. In dit artikel worden beide aangeduid als creditcardmaatschappijen.
Rechtstreekse overeenkomst met een creditcardmaatschappij
Zoals we vermelden aan het begin van dit gedeelte, is de vraag of er belasting wordt geheven over de kosten voor creditcardbetalingen, afhankelijk van of de handelaar al dan niet rechtstreeks een overeenkomst heeft afgesloten met de creditcardmaatschappij.
Direct door de handelaar aan de creditcardmaatschappij betaalde kosten zijn vrijgesteld van belasting
Deze situatie doet zich voor wanneer een handelaar rechtstreeks een overeenkomst heeft afgesloten met een creditcardmaatschappij. Dit wordt namelijk beschouwd als een transactie waarbij de handelaar de opbrengst van de verkoop met creditcard aan de instelling "overdraagt".
Een dergelijke overdracht van vorderingen wordt beschouwd als een belastingvrije transactie waarbij de kosten voor de verwerking van de kaart kunnen worden geïnterpreteerd als een soort rente op de overgedragen vorderingen. Hieruit volgt dat ook de verwerkingskosten zijn vrijgesteld.
Wanneer een handelaar goederen ter waarde van ¥ 10.000 aan een kaartgebruiker verkoopt, wordt de opbrengst van ¥ 10.000 overgemaakt naar de creditcardmaatschappij. Het feitelijke bedrag dat later naar de handelaar wordt overgemaakt, is ¥ 9,500. De handelaar betaalt dus ¥ 500 als commissie. Deze vergoeding wordt geïnterpreteerd als een overgedragen vordering en is daarom vrijgesteld van belasting.
In het onderstaande diagram zie je een voorbeeld van een handelaar die rechtstreeks een overeenkomst heeft ondertekend met een creditcardmaatschappij.


Overeenkomst met een betalingsverwerker
In de praktijk is het ongebruikelijk om met meerdere creditcardmaatschappijen een overeenkomst af te sluiten, omdat dit tijdrovend en arbeidsintensief is. De meeste handelaren accepteren creditcardtransacties via een betalingsverwerker.
Over kosten die handelaren betalen via afwikkelende instanties wordt belasting geheven
Het gebruik van een betalingsverwerker kan de operationele last verminderen doordat deze optreedt als intermediair tussen de handelaar en verschillende creditcardmaatschappijen en alle contracten namens de handelaar afhandelt.
De inkomsten en kosten bij met een kaart betaalde verkopen zijn dan transacties die worden afgehandeld door het verwerkingsbedrijf en worden niet rechtstreeks naar de uitgever van de kaart overgemaakt. Deze kosten worden daarom ingedeeld als een soort systeemkosten en aangemerkt als belastbaar.


Een uitzondering hierop is wanneer een betalingsverwerker rechtstreeks een overeenkomst voor de overdracht van vorderingen aangaat met een handelaar. In dat geval hoeft er geen belasting te worden betaald, net als bij een rechtstreekse overeenkomst met een creditcardmaatschappij.
Zijn de kosten voor het betalen met elektronisch geld belastbaar?
E-geld, of elektronisch geld, is een betaalmethode waarbij geen contant geld wordt gebruikt, net als bij creditcardbetalingen. Winkels brengen transactiekosten in rekening voor elektronisch geld.
Voor elektronisch geld in het openbaar vervoer is er onder meer Suica of PASMO, voor creditcards is er QUICPay of iD en voor elektronisch geldverkeer is er WAON of nanaco. Veel winkels accepteren nu een groot aantal van deze betalingen.
Is er een verbruiksbelasting op deze transactiekosten voor elektronisch geld? Of er bij elektronisch-geldtransacties verbruiksbelasting over de transactiekosten moet worden betaald, is afhankelijk van de vraag of het gaat om een prepaid betaalmethode of een betaalmethode met betaling achteraf.
In het geval van een prepaid betaalmethode
De commissie is belastbaar bij de soorten elektronisch geld waarbij er geld op de kaart moet worden gezet voordat er goederen kunnen worden gekocht. Dit komt omdat elektronisch geld dezelfde kenmerken heeft als contant geld en niet wordt aangemerkt als een overdracht van tegoeden.
Suica, PASMO, WAON, nanaco, enz. vallen onder de prepaid betaalmethoden met elektronisch geld.
In het geval van uitgestelde betaling
Bij elektronisch geld met uitgestelde betaling betalen klanten de afwikkelende instantie nadat ze de goederen hebben gekocht.
Net zoals een winkel financiering verstrekt via een creditcardmaatschappij, kan dit worden beschouwd als een overdracht van een lening aan de dienst die het e-geld afwikkelt. De bij deze uitgestelde betalingsregelingen betaalde vergoedingen zijn daarom transacties die zijn vrijgesteld van belasting.
QUICPay en iD vallen in de categorie e-geld met betaling achteraf.
Kosten voor gebruikers van betaalkaarten
Omdat we denken dat ondernemingen ook creditcards gebruiken om betalingen te doen, zullen we de kosten aan het eind van dit gedeelte kort uitleggen vanuit het perspectief van een kaarthouder.
Wanneer je in een winkel in Japan iets met een creditcard koopt en ervoor kiest om in één keer te betalen, worden er helemaal geen betalingskosten in rekening gebracht. De kosten bij betaling in termijnen zijn een post met een bedrag voor renteaftrek in de zin van de wet op de verbruiksbelasting en zijn op hun beurt vrijgesteld van die categorie.
Als je echter met een creditcard belastingen betaalt, wordt er een specifieke toeslag in rekening gebracht, ongeacht of je in één keer betaalt.
Ondersteuning van betalingen zonder contant geld
In dit artikel hebben we de structuur van transacties en kosten bij kaartbetalingen uitgelegd.
Nu transacties vaker worden afgewikkeld met betaalkaarten of andere methoden zonder contant geld, zijn de onderliggende systemen steeds lastiger geworden. Maar de betalingsdiensten zijn ook geëvolueerd, waardoor het eenvoudiger is geworden om complexe belastingen en heffingen te beheren.
Met Stripe Tax kun je bijvoorbeeld ingewikkelde belastingtaken automatiseren en je belastingbedragen voor alle betalingen berekenen en opgeven. Voor ondernemingen die hun bedrijfsvoering willen verbeteren en zich willen concentreren op groei, is het essentieel om een dergelijke oplossing op te nemen in hun aanbod.
De inhoud van dit artikel is uitsluitend bedoeld voor algemene informatieve en educatieve doeleinden en mag niet worden opgevat als juridisch of fiscaal advies. Stripe verklaart of garandeert niet dat de informatie in dit artikel nauwkeurig, volledig, adequaat of actueel is. Voor aanbevelingen voor jouw specifieke situatie moet je het advies inwinnen van een bekwame, in je rechtsgebied bevoegde advocaat of accountant.