Start-ups zijn een bijzondere mix van mensen, kennis, geld en technologie. De toegang tot deze bouwstenen was vroeger super ongelijk, maar wordt steeds beter. Dankzij open-source software en clouddiensten is het makkelijker en goedkoper dan ooit om de kerninfrastructuur van technologiebedrijven op te zetten. Het internet heeft een groeiende hoeveelheid werk en praktische kennis verzameld en verspreid over hoe je bedrijven kunt opzetten en laten groeien.

Er is echter nog steeds een afhankelijkheid van bepaalde mensen, vooral als het gaat om de verdeling van geld .

Stripe Atlas helpt oprichters over de hele wereld om ambitieuze bedrijven te starten. Een van onze doelen is om de sociale afstand tussen onze ondernemers en investeerders, experts en anderen die hen kunnen helpen te verkleinen. Om dit te bereiken hebben we een besloten Stripe Atlas Forum opgezet en nodigen we gasten uit om rechtstreeks met Atlas-leden te praten en hun vragen over het opzetten van bedrijven te beantwoorden.

Marc Andreessen is een van de oprichters van Andreessen Horowitz en bedacht de beroemde uitspraak "software is eating the world". Daarvoor was hij medeauteur van Mosaic, de eerste populaire webbrowser. Hoewel hij helaas niet meer actief is op Twitter (zijn account @pmarca was vroeger verplichte kost), stemde hij ermee in om meer dan 30 vragen van Stripe Atlas-oprichters te beantwoorden. Deze vragen gingen onder andere over hoe je een durfkapitalist kunt overtuigen om geld te investeren, wat er is veranderd in de tech-industrie sinds hij de eerste webbrowser mede ontwikkelde, en waar er nog kansen zijn om grote, betekenisvolle ondernemingen op te zetten rond technologie die de wereld nodig heeft. Marc gaf ons vriendelijk toestemming om een deel van zijn antwoorden openbaar te maken, zodat de bredere gemeenschap hiervan kan profiteren.

Als we je kunnen helpen met toegang tot de mensen, kennis en technologie die je nodig hebt om je nieuwe onderneming te starten en te laten groeien, sluit je dan aan bij Stripe Atlas. (En als je geld nodig hebt, lees dan Marc's advies hieronder over het pitchen van durfkapitalisten.)

Geld ophalen bij durfkapitalisten

Wat vind je het belangrijkst als je besluit om in een start-up te investeren?

Er zijn drie verschillende antwoorden voor de drie verschillende fasen.

In de seed-fase, wanneer een start-up nog gloednieuw is, wordt de beslissing bijna volledig bepaald door de mensen. Wie zijn ze, en wat is hun achtergrond en staat van dienst waardoor je kunt verwachten dat ze iets bijzonders kunnen opbouwen?

In de risicofase, wanneer een start-up een prototype of een eerste product heeft, maar nog geen volledig functionerende onderneming, wordt de beslissing genomen op basis van een combinatie van de mensen, net als bij seed-rondes, maar ook op basis van de geschiktheid van het product of de markt: is er reden om aan te nemen dat dit product in deze markt op dit moment een succes zal worden?

In de groeifase, wanneer een start-up volledig op de markt is en bezig is met het opzetten van verkoop- en marketinginspanningen om uit te breiden, gaat de beslissing veel meer over de financiële kenmerken van de onderneming, met name de unit economics: kan de start-up zijn product winstgevend aan elke klant verkopen?

Check ook deze twee blogposts voor veel meer info over deze onderwerpen:

• 16 start-up-statistieken
  
• 16 meer start-up-statistieken
  

Hoeveel investeringsvoorstellen krijg je?

Deze cijfers zijn ongeveer, maar kloppen wel ongeveer:

We krijgen elk jaar zo'n 2000 goede pitches binnen. Met 'goed' bedoel ik dat we de mensen die direct bij het bedrijf betrokken zijn of op een andere manier met het bedrijf te maken hebben (angel investors, andere durfkapitalisten, adviseurs, coaches en mentoren, advocaten of klanten) al kennen.

We denken dat dit 2000 van de ongeveer 4000 start-ups zijn die aan de eisen voldoen om in dat jaar waarschijnlijk durfkapitaal aan te trekken. (Deze cijfers hebben alleen betrekking op de VS om het onderwerp te vereenvoudigen.) We zien de andere 2000 niet, omdat we niemand kennen die bij het bedrijf betrokken is (waarschijnlijk onze fout) of omdat er een reden is waarom we geen goede investeerder voor hen zouden zijn (bijvoorbeeld als we al in een concurrent in dezelfde sector hebben geïnvesteerd).

Van de 2000 die we bekijken, doen we zo'n 20 tot 40 investeringen per jaar. Dat is dus een slagingspercentage van ongeveer 1 tot 2%.

De allerbeste durfkapitalisten in de VS doen samen misschien 200 investeringen per jaar. Van die 200 zullen er ongeveer 15 meer dan 90% van het investeringsrendement voor het hele jaar opleveren.

Onze taak als investeerders is dus om zoveel mogelijk van die 15 per jaar te vinden uit de 20 tot 40 investeringen die we per jaar doen.

De allerbeste durfkapitalisten in de sector lijken in staat te zijn om misschien 2 of 3 van de 15 te investeren. Dus zelfs de beste durfkapitalist in de sector zal per definitie de meeste grote winnaars missen. Het is een bescheiden business.

Heb je ooit geïnvesteerd in een onbekende start-up die voor het eerst via e-mail contact met je opnam?

Ik denk het niet.

Op het eerste gezicht lijkt dit misschien gek. Waarom zou een durfkapitalist alleen investeren in mensen die hij al kent? Sluit dat niet origineel denken van mensen buiten het bestaande netwerk uit? Is het niet zo dat veel van de meest succesvolle start-ups zijn opgericht door mensen die nieuw zijn in de branche?

De reden is subtiel, maar belangrijk. Een warme introductie bij een durfkapitalist krijgen is een basistest voor je netwerkvaardigheden.

Durfkapitalisten zijn dol op interessante, gekwalificeerde verwijzingen van mensen in hun netwerk: angel investors, andere durfkapitalisten, adviseurs, coaches en mentoren, advocaten en klanten. Al deze mensen geven graag gekwalificeerde verwijzingen aan hun favoriete durfkapitalisten. durfkapitalisten behoren tot de gemakkelijkst te bereiken mensen ter wereld via hun netwerken.

Het blijkt dat de vaardigheid die nodig is om te netwerken met een durfkapitalist dezelfde is als de vaardigheid die nodig is om te netwerken met een klant, een leverancier, een distributiepartner, de pers of een executive search-bureau.

Als een oprichter niet in staat is om te netwerken met een durfkapitaalbedrijf, is het onwaarschijnlijk dat hij of zij de vaardigheden heeft om te netwerken met andere netwerken die nodig zijn om een bedrijf op te bouwen.

Dit klinkt misschien hard, maar zo is het niet bedoeld. Het beste advies voor start-ups ooit komt van Steve Martin: "Wees zo goed dat ze je niet kunnen negeren." In dit geval betekent dat: wees zo goed in netwerken dat ze je niet kunnen negeren. De vaardigheden die je ontwikkelt door te leren hoe je bij durfkapitalisten terechtkomt, zullen zich 1000 keer terugbetalen bij het opzetten van je start-up in het algemeen.

Welke cijfers zijn belangrijker bij investeringen in de seed-fase?

Voor ons is in de seed-fase meer dan 90% van de beslissing gebaseerd op de achtergrond en het trackrecord van het kernteam. We kijken in die fase dus niet zozeer naar cijfers. We zetten bijna altijd in op een bijzonder team dat iets nieuws en interessants doet – het is een kwalitatieve evaluatie, geen kwantitatieve.

Hoe kijken investeerders naar start-ups die het goed hebben gedaan in hun eigen land en nu willen groeien op de Amerikaanse markt? Kijken ze naar wat er in het verleden is gebeurd en beslissen ze dan, of is het belangrijk dat de start-ups al wat succes en tractie hebben op de Amerikaanse markt voordat ze investeerders benaderen?

Durfkapitalisten verschillen van mening over deze vraag. Sommigen zoeken actief naar bedrijven die buiten de VS succesvol zijn, anderen wachten af of die start-ups ook in de VS kunnen slagen, en weer anderen investeren helemaal niet in start-ups die buiten de VS zijn gevestigd.

In ons geval hebben we wel eens geïnvesteerd in bijzondere start-ups buiten de VS, zoals TransferWise en Improbable, maar meestal investeren we in start-ups die helemaal in de VS zitten, of in start-ups die het zogenaamde 'Israëlische model' gebruiken: ze doen hun R&D in hun eigen land, maar hun SG&A (verkoop, marketing, financiën, juridische zaken, enz.) in de VS. Zoals de naam al doet vermoeden, passen sommige van de beste Israëlische start-ups dit model al 20 tot 30 jaar toe. De laatste tijd zien we dat oprichters uit veel andere landen (Canada, China, Brazilië, Argentinië, Pakistan en meer) hetzelfde model volgen.

Het algemene verhaal is nu dat de waardering van start-ups in 2015 zijn hoogtepunt bereikte en dat het sindsdien moeilijker is geworden om financiering te krijgen en dat de meest verkwistende start-ups failliet gaan. Hoe zie jij de ontwikkelingen op het gebied van waarderingen vanaf dit jaar tot de komende jaren? Nieuwe hoogtepunten of bezuinigingen?

JP Morgan werd ooit gevraagd of hij dacht dat de aandelenmarkt zou stijgen of dalen, en hij antwoordde: "Die zal schommelen." Dat is ook mijn antwoord hier :-) Ik denk dat het onmogelijk is om dit soort dingen te voorspellen. Denk maar aan de vele mensen die vanaf het midden van de jaren 2000 een nieuwe techcrash voorspelden en meer dan tien jaar later nog steeds ongelijk hebben.

Dat gezegd hebbende, zou ik het huidige klimaat voor fondsenwerving in de VS omschrijven als krachtig, maar enigszins selectief. Ik denk dat je gelijk hebt dat de markt in 2015 enigszins overenthousiast werd, in die zin dat vrijwel elke start-up geld kon ophalen en veel daarvan tegen prijzen die achteraf gezien veel te hoog waren. Tegenwoordig kunnen hoogwaardige start-ups die geld zouden moeten kunnen ophalen dat over het algemeen ook doen, maar start-ups van mindere kwaliteit kunnen in de problemen komen.

Welke tips zou je beginnende ondernemers geven die investeerders ontmoeten, om te voorkomen dat ze geld aannemen van bepaalde investeerders die niet goed zijn voor de onderneming?

Dat is een goede vraag. Oprichters zouden durfkapitalisten moeten checken, net zoals durfkapitalisten oprichters checken. Als oprichter zou ik met zoveel mogelijk mensen praten die in het verleden met een bepaalde durfkapitalist hebben gewerkt, zoals andere oprichters, angel investors, leidinggevenden, advocaten, enz.

Net als iedereen in het bedrijfsleven zou elke durfkapitalist je graag een lange lijst geven van mensen met wie ze in het verleden hebben gewerkt en die je kunt bellen. Als een durfkapitalist dat niet doet, wees dan op je hoede, wees op je hoede, wees op je hoede.

Er zijn veel vragen die je aan referenties kunt stellen, maar ik zou me echt richten op hoe de durfkapitalist onder druk werkt. Iedereen kan ondersteunend zijn en zich goed gedragen als alles goed gaat, maar net als bij iedereen varieert het gedrag van durfkapitalisten enorm als het moeilijk wordt, en dat is wanneer oprichters vaak echt spijt krijgen van hun keuze voor investeerders.

We zijn van plan om ons product in juli te lanceren en als alles goed gaat, willen we in december onze Serie A-financiering ophalen. Wanneer is het beste moment om dit proces te starten?

Ik geloof in een goed georganiseerd proces dat niet te lang duurt, maar waarin durfkapitalisten toch genoeg tijd hebben om een goede beslissing te nemen. Veel durfkapitalisten haken gewoon af als ze niet genoeg tijd hebben om hun werk te doen. Een goede schatting is om drie tot vier maanden uit te trekken voor het hele proces, van introducties en eerste vergaderingen tot gesloten contracten en geld op de bank. Dus als ik jou was, zou ik waarschijnlijk rond september beginnen met gesprekken, wat ook het moment is waarop veel durfkapitalisten terugkomen van hun vakantie in augustus (triest maar waar).

Advies voor oprichters

Wat raad je aan voor de prijsstelling in SaaS voordat je product-marktfit bent?

Prijzen zijn super specifiek voor het product en de markt, dus het is lastig om algemeen advies te geven.

Maar als ik toch een algemeen advies zou moeten geven, zou ik zeggen dat we veel meer SaaS-start-ups zien die hun product te goedkoop aanbieden dan te duur.

Het probleem met te hoge prijzen lijkt duidelijk: in ons dagelijks leven als consumenten kopen we eerder producten als ze goedkoper zijn, dus hogere prijzen zouden de verkoop kunnen verminderen.

Maar zo werken zakelijke markten meestal niet. In zakelijke markten, waar klanten een zogenaamde weloverwogen aankoop doen – het resultaat van een redelijk objectieve en grondige analyse van de opties – hebben start-ups die te lage prijzen hanteren vaak het probleem dat ik 'te hongerig om te eten' noem. Door te lage prijzen te hanteren, kunnen ze niet genoeg omzet per deal genereren om de verkoop- en marketinginvesteringen te rechtvaardigen die nodig zijn om de deal überhaupt binnen te halen. Door hogere prijzen te hanteren, kan de start-up daarentegen wel investeren in serieuze verkoop- en marketinginspanningen, waardoor ze doorgaans veel meer details binnenhalen dan een concurrent die een goedkoop product verkoopt met een minimaal budget voor marktintroductie.

TLDR: Bij twijfel, verdubbel de prijzen :-)

Als we met een potentiële investeerder praten, moeten we dan vertellen over eerdere projecten die mislukt zijn?

Er is een oude verkoopslogan: "Als je het niet kunt vermijden, maak er dan een troef van." Vertel hoe je verschillende ideeën hebt uitgeprobeerd voordat je het idee vond dat werkt, het idee dat je nu hebt. Zo laat je zien hoe vastberaden je bent en hoe goed je kunt omgaan met veranderende omstandigheden, twee belangrijke eigenschappen voor een oprichter.

Wat je zeker niet moet doen, is "de bal verbergen". Het is echt geen goed idee om potentiële investeerders niet te vertellen over negatieve dingen waarvan je weet dat ze die willen weten. Naast de ethische overwegingen is er ook een heel praktische overweging: investeerders komen bijna altijd achter de waarheid, door hun grondige onderzoek en referentiecontroles. Als een investeerder tijdens zijn onderzoek ontdekt dat een oprichter in het verleden slechte nieuws heeft verborgen gehouden, ontstaat de zorg dat de oprichter dat in de toekomst ook zal doen – dat de oprichter niet te vertrouwen is. Het is veel beter om als oprichter open, duidelijk en welbespraakt te zijn over slechte dingen die in het verleden zijn gebeurd en wat je daarvan hebt geleerd.

Je hebt gezegd dat een goede markt een matig team of product kan compenseren. Welke markten zijn volgens jou op dit moment onderbediend?

Ik heb niet echt een mening over een bepaalde markt. Ik merk dat succesvolle start-ups vaak heel eigen zijn: ze combineren verschillende dingen, zoals product, markt, team, businessmodel, timing, cultuur, strategie en tactiek, op een unieke manier. Daarom geloof ik niet in het apart bekijken van één ding, zoals markten.

Dat gezegd hebbende, zijn er een paar markten die volgens ons nu nog niet genoeg worden bediend door geavanceerde technologie en tech-start-ups, zoals gezondheidszorg, onderwijs, vastgoed, transport, recht, overheid, defensie en financiële diensten.

Het intellectuele leven

Welke boeken op je boekenplank heb je waar je het niet mee eens bent, en waarom? Hoe vaak pak je deze boeken erbij in vergelijking met boeken waar je het wel mee eens bent?

Dat is een goede vraag.

Ik ben door veel te veel boeken beïnvloed om op te noemen, maar hier zijn er een paar waar ik steeds weer naar terugkeer:

• The Sovereign Individual—Dit boek, dat twintig jaar v werd geschreven, is het meest tot nadenken stemmende boek over de zich ontvouwende aard van de 21e eeuw dat ik tot nu toe heb gelezen. Elke pagina staat vol met ideeën, waarvan er veel nu snel gemeengoed worden en andere nog steeds controversieel zijn. Twee verwante boeken die je ook kunt lezen zijn The Twilight of Sovereignty en Cryptonomicon.

• The Baroque Cycle — Een grondig onderzocht historisch fictiewerk met slechts een vleugje sciencefiction. Dit boek vertelt op een geheel nieuwe manier het verhaal van de opkomst van de moderne wereld en haar systemen (democratie, de wetenschappelijke methode, financiële markten, enz.). Deze romans zetten me aan het denken over wat een Neal Stephenson uit 2300 over onze tijd en ons zou schrijven.

• The Innovator's Dilemma, The Lean Startup en Zero to One zijn de bepalende trilogie van intellectueel denken over de kunst en wetenschap van moderne technologische start-ups. Vrijwel elke pagina van elk boek is voor discussie vatbaar, maar als geheel bieden ze een intellectuele basis voor onze inspanningen die ik graag had gehad toen ik in 1994 begon.

• Het boek waar ik het meest naar uitkijk is The Square and the Tower, over de opkomst, ondergang en heropleving van netwerken en de eeuwige strijd tussen netwerken en hiërarchieën op alle niveaus van het menselijk leven.

Heb je in de tien jaar sinds je dat artikel over product-marktfitheid schreef, nog andere sterke of zwakke signalen bedacht om te bepalen of een bedrijf product-marktfit is?

We hebben onlangs twee blogposts geschreven over precies dit onderwerp:

• 16 start-up-statistieken
  
• 16 meer start-up-statistieken
  

Als start-up ondernemer, vooral als je een grote impact op mensen kunt hebben, moet je dan altijd nadenken over de mogelijke ethische gevolgen van zakelijke beslissingen, of kun je het gewoon laten gaan, je richten op groei en de markt het laten uitzoeken?

Ik denk dat het altijd belangrijk is, zowel in het leven als op het werk, om je bewust te zijn van de ethische impact van je acties en resultaten. Vrijwel alle daadwerkelijk capabele start-up oprichters die ik ken, denken diep na over de ethische aspecten van hun onderneming, in tegenstelling tot wat externe commentatoren misschien zeggen.

Dat gezegd hebbende, laat de geschiedenis zien dat het super moeilijk is om de voordelen of nadelen van nieuwe technologie te voorspellen. Het meest klassieke voorbeeld is kernwapens: veel van de uitvinders van nucleaire technologie hadden terecht serieuze zorgen over hoe hun werk zou worden gebruikt. Toch hebben kernwapens niet alleen geholpen om de Tweede Wereldoorlog te beëindigen en vrijwel zeker levens gered in zowel de VS als Japan, maar kan ook worden gesteld dat het bestaan van kernwapens en nucleaire afschrikking een catastrofale derde wereldoorlog tussen de VS en de USSR heeft voorkomen, die in de decennia na de Tweede Wereldoorlog honderden miljoenen mensen het leven had kunnen kosten.

Op basis van dit en vele andere voorbeelden denk ik dat we heel voorzichtig moeten zijn met het voorspellen van negatieve gevolgen van nieuwe technologieën. Soms kloppen de voorspellingen, maar vaker laten ze gewoon zien dat er te weinig aandacht is voor de positieve voordelen die eraan zitten.

Software die de wereld verovert

Heb je veranderingen gezien in de achtergrond of persoonlijkheid van oprichters van nieuwe bedrijven in vergelijking met de afgelopen 10-20 jaar? Zo ja, welke veranderingen of trends heb je gezien?

Ik denk dat er twee grote veranderingen zijn die een beetje tegenover elkaar staan:

Ten eerste is het duidelijk dat veel meer jonge oprichters een bedrijf beginnen. Door de opkomst van accelerators, incubators, angel investors, seed funds, online financieringsplatforms en dergelijke is het veel makkelijker geworden om een bedrijf te starten dan twintig jaar geleden, en tot nu toe worden er meer bedrijven gestart, door jongere en minder ervaren mensen. Dit is geweldig, omdat het zowel het aantal experimenten dat het start-up-ecosysteem elk jaar kan uitvoeren als het talent van de mensen die start-ups opzetten, vergroot.

Ten tweede waren de meeste start-ups twintig jaar geleden wat ik 'toolbouwers' noem: ze bouwden tools zoals chips, besturingssystemen, routers of databases en verkochten die tools aan zakelijke of particuliere klanten, die ze konden gebruiken zoals ze wilden. Maar tegenwoordig zijn meer start-ups wat we 'full stack' noemen: in plaats van tools te bouwen, bouwen ze technologie en gebruiken ze die om rechtstreeks de eindmarkten te betreden en te concurreren met gevestigde bedrijven. Deze full stack-start-ups zijn operationeel intensiever en hebben doorgaans meer ervaren oprichters en leidinggevenden nodig. Daarom zie je bij veel van deze start-ups oudere, meer ervaren en operationeel competente oprichters en kernteamleden.

Vastgoed is voor veel ondernemingen (vooral start-ups) een punt van zorg. Zie je in die sector toekomstige disruptieve veranderingen als gevolg van software? Zo ja, wat voor soort veranderingen en in welke mate?

Ik denk dat het een enorm probleem is, vooral voor start-ups in populaire stedelijke gebieden zoals de SF Bay Area, en het is een probleem dat zowel commercieel als residentieel vastgoed (kantoren en woningen) treft. We staan open voor disruptieve start-ups die een impact kunnen hebben op commercieel of residentieel vastgoed, en we hebben al een aantal investeringen gedaan, waarvan Airbnb tot nu toe de meest succesvolle is.

Ik denk dat er twee grote categorieën zijn met duidelijk potentieel voor disruptieve verandering.

De eerste categorie betreft verstoringen die commercieel en residentieel vastgoed zoals we dat nu kennen beter, goedkoper, toegankelijker of al het bovenstaande maken. Ik zou in deze categorie ook verstoringen in het vervoer opnemen die vastgoed in het algemeen toegankelijker maken. Zelfrijdende auto's zouden bijvoorbeeld de reistijd naar het werk veel productiever moeten maken en daarmee afgelegen gebieden toegankelijker moeten maken voor meer woningen voor professionals.

De tweede is een verandering die ervoor zorgt dat je niet meer op dezelfde plek hoeft te zijn. Een grapje dat vaak wordt gemaakt in Silicon Valley is een vacature die ongeveer zo gaat: "Ingenieurs gezocht voor start-up die software maakt om online samen te werken aan complexe projecten. Moet bereid zijn om naar San Francisco te verhuizen." Hoe grappig en treffend dat ook is, ik ben ervan overtuigd dat telepresence- en samenwerkingssoftware uiteindelijk veel meer werken op afstand en virtuele teams mogelijk zullen maken, waardoor het belang van gezamenlijk gebruik van vastgoed afneemt. Dat kan niet snel genoeg gebeuren.

Historisch gezien worden geweldige technologieën door slimme mensen als hobby's opgepikt. Welke hobbytrends zie je op dit moment ?

Goede vraag. We noemen dit 'wat nerds 's avonds en in het weekend doen'. Dit is de meest betrouwbare bron van nieuwe ideeën in onze branche, die uiteindelijk op veel grotere schaal zullen worden toegepast.

Op dit moment zien we een enorme energie van nerds 's avonds en in het weekend op gebieden als cryptovaluta, biohacking, quantified self, synthetische biologie, virtual reality, drones en zelfrijdende auto's.

Zie je kansen of nadelen in sterk gereguleerde sectoren zoals gezondheidstechnologie en juridische technologie?

Ja, zowel kansen als nadelen.

De kansen zijn enorm: streng gereguleerde sectoren zoals de gezondheidszorg en de advocatuur zijn vaak erg groot en maken nog niet veel gebruik van geavanceerde technologie. Economisch gezien maken ze allebei een groot deel uit van het bbp en hebben ze een lage productiviteitsgroei, dus de kansen voor start-ups zijn enorm.

Maar de nadelen, of risico's, zijn ook aanzienlijk. Deze markten hebben vaak drie lastige kenmerken. Ten eerste zijn ze sterk gereguleerd, wat betekent dat ze over het algemeen moeilijk toegankelijk zijn. Ten tweede hebben ze vaak last van 'regulatory capture': de bestaande gevestigde bedrijven in deze markten hebben het regelgevingssysteem vaak in hun eigen voordeel gemanipuleerd en concurrentie uitgesloten. En ten derde krijgen ze vaak hoge overheidssubsidies voor consumenten, wat betekent dat de overheid een belangrijke betaler is en in sommige gevallen de enige betaler. Het kan erg moeilijk zijn om de overheid te overtuigen om voor iets nieuws te betalen, zelfs als dat veel beter is.

Kortom, deze markten zijn erg aantrekkelijk voor de allerbeste oprichters die bereid zijn om met de extra complexiteit en moeilijkheden om te gaan.