Een factuur is een document waarop een transactie tussen een onderneming en een klant is vastgelegd en gespecificeerd. Facturen worden vaak gebruikt in B2B betalingen met een hoge gemiddelde bestelwaarde of die specifieke contracten met klanten vereisen. Net als in de rest van Europa is facturatie heel gebruikelijk in een zakelijke omgeving in Frankrijk, aangezien de meeste B2B-betalingen worden uitgevoerd via bankoverschrijvingen die bijna altijd worden geïnitieerd met een factuur.

Facturen dienen in grote lijnen twee doelen:

1. Fungeren als transactiedocument voor zakelijke rapportagedoeleinden (bijv. belastingen)
   
2. Fungeren als een verzoek om een betaling, waarin wordt aangegeven hoeveel de klant verschuldigd is en wat de betalingsvoorwaarden zijn
   

In deze gids behandelen we de aanbevolen werkwijzen voor het opstellen van je facturen, zodat ze voldoen aan de rapportagevereisten voor bedrijven.

In welke omstandigheden is een factuur vereist?

De Franse factureringsregels zijn van toepassing als de verkoop van goederen of diensten belastbaar is in Frankrijk. [1] Bedrijven zijn over het algemeen verplicht facturen uit te reiken voor de verkoop van goederen of diensten aan een ander bedrijf. Dit geldt ook voor voorschotten die op dergelijke verkopen worden betaald. De uitgifte van facturen is niet verplicht voor de verkoop van bepaalde vrijgestelde diensten.

Hoewel er geen algemene verplichting bestaat om facturen uit te reiken aan niet-zakelijke klanten, moeten Franse bedrijven facturen uitreiken voor de verkoop van goederen aan particulieren in andere EU-landen als er geen gebruik wordt gemaakt van het One Stop Shop (EU-programma).

Wat moet een factuur bevatten

Een factuur in Frankrijk moet de volgende informatie bevatten:

• Een uniek en opeenvolgend factuurnummer (zonder onderbrekingen)
  
• De identiteit van de verkoper:
  
  • De voor- en achternaam van een individuele ondernemer of de bedrijfsnaam
    
  • Het adres van het hoofdkantoor
    
  • Het SIREN- of SIRET-nummer (het SIREN-nummer is het unieke identificatienummer van een bedrijf; het SIRET-nummer wordt gebruikt om de afzonderlijke vestigingen van een bedrijf te identificeren)
    
  • Het RCS-nummer (nummer dat registratie bij het Registre du commerce et des sociétés, het Franse handelsregister, aangeeft)
    
  • Het RM-nummer (nummer dat registratie bij het Répertoire des métiers, het Franse register van functies, aangeeft), indien van toepassing
    
  • De NAF-code (die de hoofdactiviteiten van het bedrijf of de zelfstandige identificeert)
    
  • De rechtsvorm (EURL, SARL, SA, SNC, SAS) en de omvang van het aandelenkapitaal (indien van toepassing)
    
• De naam en het adres van de klant (factuur- en bezorgadres)
  
• Het btw-identificatienummer van de verkoper
  
• Het btw-identificatienummer van de klant (dit is verplicht voor intracommunautaire B2B-leveringen en leveringen die onderhevig zijn aan de verleggingsregeling)
  
• De datum waarop de factuur is uitgegeven
  
• Het inkoopordernummer
  
• De betaaldatum, de rentevoet voor late betalingen en boetes die worden geheven in het geval van te late betaling
  
• Het aantal en de aard van de geleverde goederen of het aantal en het type geleverde diensten
  
• De leveringsdatum indien deze afwijkt van de factuurdatum (als de factuur is uitgegeven voordat de levering wordt gedaan, moet de factuur de datum weergeven waarop de betaling volledig of gedeeltelijk wordt ontvangen, mits deze betaaldatum bekend is en niet identiek is aan de factuurdatum)
  
• Het belastbare bedrag opgedeeld aan de hand van de toepasselijke btw-tarieven en btw-vrijstellingen, evenals de kortingen die het belastbaar bedrag verlagen (tenzij deze al zijn verrekend in het belastbaar bedrag)
  
• De btw-tarieven (als factuurregelitems onderhevig zijn aan verschillende btw-tarieven, moet op iedere regel het bijbehorende tarief worden weergegeven)
  
• De totale verschuldigde btw
  
• De redenen voor de aanvraag van een vrijstelling, nul-btw-tarief of een verleggingsregeling (bijvoorbeeld Autoliquidation in het geval van een verkoop met een verleggingsregeling)
  
• De naam, het adres en het btw-identificatienummer van de fiscale vertegenwoordiger (indien van toepassing)
  
• In het geval van zelffacturatie, de opmerking Autofacturation
  
• Een indicatie van het feit dat een margeregeling is toegepast
  
• Als de verkoper lid is van een managementcentrum of een goedgekeurd bedrijf, een regel met: Membre d'une association agréée, le règlement par chèque et par carte bancaire est accepté
  
• Als de verkoper profiteert van een vrijstelling voor kleine bedrijven, een regel met: TVA non applicable, art. 293 B du CGI
  

Facturen mogen worden opgesteld in een andere taal, mits op verzoek een officiële vertaling bij de Franse belastingdienst wordt ingediend.

Vereenvoudigde facturen

Een vereenvoudigde btw-factuur is toegestaan als het bedrag van de factuur exclusief btw niet hoger is dan € 150. Het volgende hoeft niet te worden vermeld op de vereenvoudigde factuur:

• Het btw-nummer van de verkoper
  
• Een verwijzing naar de relevante wetgeving die een vrijstelling van btw rechtvaardigt
  

Vereenvoudigde facturen mogen niet worden uitgegeven voor de levering van goederen of diensten aan bedrijven in andere EU-landen.

Valuta

Facturen kunnen in iedere valuta worden uitgegeven. Als een factuur wordt uitgegeven in een andere valuta dan EUR, moet de totale verschuldigde btw in EUR worden vermeld.

Uitgiftedatum

Een factuur moet in het algemeen worden uitgegeven wanneer de levering van goederen of diensten is gedaan. Facturen kunnen echter periodiek worden uitgegeven op een maandelijkse basis voor meerdere verkopen in dezelfde kalendermaand. De factuur wordt dan op zijn laatst op de laatste dag van de maand uitgegeven.

Wanneer goederen en diensten aan een bedrijf in een ander EU-land worden geleverd, moeten facturen worden uitgegeven binnen 15 dagen na het eind van de maand waarin de levering werd gedaan.

Indeling van facturen

Facturen kunnen worden uitgegeven via elektronische middelen mits de authenticiteit van de afkomst, de integriteit van de inhoud en de leesbaarheid van de factuur zijn gegarandeerd. Elektronische facturatie moet worden geaccepteerd door de ontvanger.

Bewaring van facturen

Voor belastingdoeleinden moeten de facturen zes jaar worden bewaard. Het handelsrecht kan echter een langere bewaartermijn voor documenten voorschrijven. De verplichting om facturen te bewaren, geldt voor zowel verkoop- als inkoopfacturen.

Elektronische facturatie

Frankrijk bereidt zich voor op de invoering van verplichte verplichtingen op het gebied van elektronische facturatie, met een gefaseerde invoering vanaf 2026. Volgens de herziene tijdlijn moeten alle bedrijven vóór 1 september 2026 elektronische facturen kunnen ontvangen. Op deze datum zullen ook grote ondernemingen en middelgrote ondernemingen (de zogenaamde Entreprises de Taille Intermédiaire of ETI's) elektronische facturen moeten uitreiken. Kleine en middelgrote ondernemingen zullen dit voorbeeld volgen, waarbij de verplichting om elektronische facturen uit te geven op 1 september 2027 van kracht wordt.

De Franse regering was aanvankelijk van plan een openbaar factureringsportaal aan te bieden, de Portail Public de Facturation (PPF), om de uitwisseling van elektronische facturen te beheren. In oktober 2024 werd echter aangekondigd dat het PPF niet zou functioneren als een gratis tool voor het uitreiken of ontvangen van facturen. In plaats daarvan zal zijn rol beperkt zijn tot het bijhouden van een directory van ontvangers en het dienen als een hub voor belastinggegevens. Bedrijven zullen daarom gebruik moeten maken van gecertificeerde private Partner Dematerialization Platforms (PDP's) om hun factureringsprocessen af te handelen.

Lees onze documentatie voor meer informatie over Stripe Invoicing. Ga voor meer informatie over externe dienstverleners in onze Stripe App Store die e-facturatie ondersteunen naar deze gids. Wil je meteen beginnen met het versturen van facturen en het ontvangen van betalingen, neem dan contact op met ons verkoopteam.

[1] De juridische grondslag hiervoor is te vinden in artikelen 289-0 tot 289 bis van het Algemeen belastingwetboek van Frankrijk.