De kosten van verkochte goederen (COGS) zijn de totale kosten die een onderneming maakt om de producten te maken of te kopen die in een bepaalde periode worden verkocht. Dit omvat alle onkosten die rechtstreeks verband houden met het maken of kopen van de artikelen die je onderneming verkoopt: grondstoffen, arbeidskosten en overhead voor directe productie.

COGS is de sleutel bij het berekenen van je brutowinst: hoe lager de COGS, hoe meer winst er overblijft. Hieronder leggen we uit wat ondernemingen moeten weten over het berekenen van de COGS, wat precies in dit cijfer is opgenomen en hoe ondernemingen aan de hand van de COGS belangrijke beslissingen kunnen nemen.

Wat staat er in dit artikel?

• Waarom zijn de COGS belangrijk voor de boekhouding?
  
• Welke onkosten zijn opgenomen in de COGS?
  
• Wat is uitgesloten van de COGS?
  
• Hoe bereken je de COGS?
  
• Welke invloed heeft voorraadwaardering op de COGS?
  
• Hoe kan Stripe ondernemingen helpen bij het beheren van COGS-processen?
  
• Welke invloed hebben de COGS op belastingen?
  

Waarom zijn de COGS belangrijk voor de boekhouding?

De COGS zijn een belangrijk onderdeel van de boekhouding en zijn van invloed op de winstgevendheid en financiële gezondheid van een onderneming. Zo werkt het:

• Brutowinst berekenen. Brutowinst wordt bepaald door de COGS af te trekken van je omzet. Zonder een nauwkeurig beeld van je COGS weet je niet zeker hoeveel geld je overhoudt nadat je je eigen kosten hebt betaald of voorraad hebt gekocht.

• Belastingen beheren. COGS zijn een aftrekpost, waardoor je belastbaar inkomen daalt. Door de COGS nauwkeurig te berekenen, voorkom je dat je te veel of te weinig aangeeft voor de belasting, wat beide ernstige gevolgen kan hebben.

• Tariefstrategie bepalen. Als je de COGS kent, kun je tarieven effectiever vaststellen. Als de COGS hoog zijn in verhouding tot je verkoopprijs, krimpen je marges of laat je mogelijk geld liggen. Als je deze cijfers begrijpt, kun je de tarieven concurrerend houden en toch je eigen kosten dekken.

• Voorraad beheren. COGS en voorraad zijn nauw met elkaar verbonden. De COGS geven aan of een onderneming te veel of te weinig voorraad aanhoudt of resources verspilt. Door deze cijfers bij te houden, kunnen ondernemingen inefficiënte aspecten identificeren en wegnemen.

• Planning. Onderneming gebruiken de COGS om uitgaven te ramen, beslissingen te nemen over budgettering en te beoordelen of uitbreiding van de bedrijfsvoering haalbaar is.

Welke onkosten zijn opgenomen in de COGS?

Alleen onkosten die direct verband houden met de productie of aankoop van de goederen die een bedrijf verkoopt, worden in de COGS opgenomen. Het volgende is meestal inbegrepen:

• Grondstoffen. Dit zijn de kosten van alle materialen die worden gebruikt om een product te maken.

• Directe arbeid. Dit zijn de lonen van werknemers die direct betrokken zijn bij de productie (bijvoorbeeld fabrieksarbeiders die een product assembleren).

• Overhead voor directe productie. Dit zijn de directe kosten die je maakt in de productie. Voorbeelden hiervan zijn de nutsvoorzieningen van een fabriek, zoals elektriciteit en water, en opslag voor voorraad.

• Verzend- of vrachtkosten. Dit zijn de kosten voor het verzenden van grondstoffen of producten voor wederverkoop naar je locaties.

• Kosten van eindproducten (voor detailhandelaren/groothandelaren). Dit is de aankoopprijs van goederen voor wederverkoop.

Wat is uitgesloten van de COGS?

Bepaalde kosten zijn uitgesloten van de COGS omdat ze niet direct verband houden met de productie of aankoop van de goederen die je verkoopt. Kort gezegd gaat het hierbij meestal om operationele kosten of verkoopkosten en algemene en administratieve kosten in de resultatenrekening. Het volgende telt doorgaans niet mee voor de COGS:

Administratieve kosten

• Salarissen voor kantoorpersoneel (bijv. HR, boekhouding, administratief personeel)

• Kantoorbenodigdheden die niet worden gebruikt in de productie

Marketingkosten

• Reclamecampagnes

• Salarissen en commissie van het verkoopteam

• Promotiemateriaal en beurzen

Algemene bedrijfskosten

• Betaalde huur of lease voor kantoren

• Nutsvoorzieningen die geen verband houden met de productie (bijv. elektriciteitsrekeningen voor het kantoor)

• Afschrijving van kantoorapparatuur, zoals computers, printers of meubilair

Distributiekosten

• Kosten voor verzending of levering van eindproducten naar klanten
  

Onderzoek en ontwikkeling (R&D)

• Kosten voor het ontwikkelen van nieuwe producten of het verbeteren van bestaande producten

• Kosten voor prototyping en gebruikerstesten

Andere indirecte kosten

• Verzekeringspolissen die niet specifiek zijn gerelateerd aan fabricage of productie

• Rente op bedrijfsleningen

• Juridische kosten en advieskosten

Hoe bereken je de COGS?

De formule om de COGS te berekenen luidt als volgt:

COGS = beginvoorraad + aankopen tijdens de periode - eindvoorraad

Om de COGS te berekenen, moet je eerst je beginvoorraad bepalen. Dit is de waarde van de beschikbare voorraad aan het begin van de boekhoudperiode. Je kunt deze vinden in de balans van de vorige periode.

Tel daarbij de aankopen tijdens de periode op. Neem alle kosten mee voor het aanschaffen van voorraad voor verkoop, zoals grondstoffen, vracht- of verzendkosten en eventuele extra kosten die rechtstreeks verband houden met het verkoopklaar maken van producten.

Bereken aan het einde van de periode de waarde van de voorraad die op dat moment nog beschikbaar is, met behulp van software voor inventarisatie of voorraadbeheer. Trek dit getal af van de beginvoorraad en de aankopen om de COGS te bepalen.

Voorbeeldberekening

• Beginvoorraad: EUR 20.000

• Aankopen tijdens de periode: EUR 50.000

• Eindvoorraad: EUR 15.000

COGS = EUR 20.000 + EUR 50.000 - EUR 15.000 = EUR 55.000

Welke invloed heeft voorraadwaardering op de COGS?

Wanneer je de COGS berekent, trek je de eindvoorraad af van het totaal aan goederen dat beschikbaar is voor verkoop. Maar bij de waardering van de eindvoorraad hangt de uitkomst af van de methode die je gebruikt. Hieronder bespreken we drie veelgebruikte methoden voor voorraadwaardering:

LIFO

Bij Last In, First Out (LIFO) wordt ervan uitgegaan dat de nieuwste voorraad als eerste wordt verkocht. Wanneer de prijzen stijgen, drijft LIFO de COGS op omdat de meest recente, duurdere artikelen als eerste worden verkocht. Dit verlaagt de nettowinst, maar kan het belastbaar inkomen verlagen.

LIFO wordt gebruikt als belastingstrategie in markten met consistente kostenstijgingen. Volgens de International Financial Reporting Standards (IFRS) is deze methode niet toegestaan en daarom wordt LIFO alleen gebruikt in de VS en Japan. Naar schatting maakt 15% van de Amerikaanse ondernemingen in de S&P 500 gebruik van de LIFO-methode.

FIFO

Bij First In, First Out (FIFO) wordt ervan uitgegaan dat de oudste voorraad als eerste wordt verkocht. Naarmate de kosten stijgen, verlaagt de FIFO-waardering de COGS omdat de goedkopere, oudere voorraad als eerste wordt "opgebruikt". Ook je nettowinst stijgt, maar je blijft achter met voorraden met een hogere waarde op de balans.

Hoewel FIFO een betere weerspiegeling is van de voorraadwaarde op de balans, is deze waarderingsmethode minder belastingvriendelijk.

WAC

De gewogen gemiddelde kosten (WAC) zijn de gemiddelde voorraadkosten in de loop van de tijd. Deze methode houdt rekening met prijsschommelingen om de COGS en winsten te matigen. WAC is ideaal voor ondernemingen die de kosten van individuele voorraadartikelen niet gemakkelijk kunnen bijhouden.

De manier waarop je je voorraad waardeert, heeft rechtstreeks invloed op de COGS, je winstberekeningen en hoe gezond je onderneming eruitziet. Met FIFO kan de winst bijvoorbeeld hoger lijken tijdens inflatie, maar deze methode weerspiegelt mogelijk niet de werkelijke kosten van het vervangen van voorraad. De methode voor voorraadwaardering die je kiest, weerspiegelt je zakelijke prioriteiten, of dat nu gaat om het laag houden van je belastingaanslag, het maximaliseren van de gerapporteerde winst of het beheersen van de kosten. Wanneer je een waarderingsmethode kiest, moet je die consequent aanhouden: wanneer je van methode verandert zonder een duidelijke rechtvaardiging te geven, kan dat een rode vlag zijn voor accountants of investeerders.

Hoe kan Stripe ondernemingen helpen bij het beheren van COGS-processen?

Stripe voert geen rechtstreekse berekening van de COGS uit, maar helpt ondernemingen met het beheren van de processen die nauw verband houden met de COGS, zoals het betalen voor grondstoffen, het bijhouden van verkopen en het onderhouden van relaties met leveranciers. Hieronder vertellen we je hoe Stripe je onderneming kan helpen:

• Inkomsten in real time bijhouden: Stripe geeft je gedetailleerde inzicht in je verkoopgegevens. Door trends in real time te volgen hebben ondernemingen beter grip op hun voorraad- en productieschema's en krijgen ze duidelijker inzicht in hoe hun inkomsten worden bepaald door de COGS.

• Geautomatiseerde betalingen. Dankzij de geautomatiseerde uitbetalingen van Stripe wordt het eenvoudiger om leveranciers en verkopers te betalen. Met tools zoals Stripe Connect kunnen ondernemingen workflows opzetten om terugkerende betalingen af te wikkelen. Dit verbetert de relaties met leveranciers en zorgt voor een constante stroom van resources voor de productie.

• Voorraadintegraties. Stripe kan worden geïntegreerd met je boekhoud- en voorraadsoftware, zoals QuickBooks, Xero en NetSuite. Je kunt je gegevens synchroniseren om voorraad- en productiekosten te vergelijken met verkopen, en om de COGS nauwkeuriger te berekenen.

• Facturatiebeheer: Stripe Billing automatiseert de facturatie voor ondernemingen met abonnementsmodellen op basis van terugkerende facturatie of modellen naar verbruik (bijv. software, lidmaatschappen, goederen naar gebruik). Je onderneming kan alle verkoop- en productiegerelateerde kosten beter vastleggen met nauwkeurige, tijdige facturatie.

• Wereldwijde verkoopondersteuning: Stripe ondersteunt internationale betalingen en kan ondernemingen helpen bij het beheren van inkomsten en kosten in meerdere valuta. Stripe vereenvoudigt internationale betalingen en het omwisselen van valuta voor ondernemingen met leveranciers of klanten over de hele wereld.

• Analyses voor tarievenstrategie. De analysetools van Stripe geven diepgaand inzicht in het koopgedrag van klanten. Dit helpt ondernemingen hun producten concurrerender te prijzen op basis van hun kosten en opkomende trends op het gebied van artikelen met een hoge marge te identificeren ter onderbouwing van productie- en voorraadstrategieën.

• Fraudepreventie om je marges te beschermen. Frauduleuze transacties verhogen je bedrijfskosten en gaan ten koste van je marges. De fraudepreventietools van Stripe helpen deze risico's tot een minimum te beperken, zodat chargebacks of verloren voorraad je COGS niet opdrijven.

Welke invloed hebben de COGS op belastingen?

COGS behoren tot de kernuitgaven van je onderneming en worden van je omzet afgetrokken om de brutowinst te berekenen. De COGS zijn dus direct van invloed op je belastbare inkomen en de totale verschuldigde belasting. De uitsplitsing is als volgt:

• brutowinst = totale omzet - COGS

• belastbaar inkomen = brutowinst - bedrijfskosten

Hoe hoger je COGS, hoe minder belastbaar inkomen je hebt, wat doorgaans betekent dat je minder belasting betaalt. Omgekeerd verhoogt een lagere COGS het belastbare inkomen, wat kan leiden tot een hogere belastingaanslag. Ga als volgt te werk om te waarborgen dat je COGS correct aftrekt:

• Houd je voorraad nauwgezet bij, met name de begin- en eindvoorraad

• Neem alle kosten mee die rechtstreeks verband houden met het produceren of aankopen van goederen

• Houd goed rekening met voorraad die nog niet is verkocht

Omdat de COGS nauw samenhangt met je zakelijke belastingen, kunnen eventuele fouten of inconsistenties de aandacht trekken van auditors of belastingdiensten. Het overdrijven van de COGS om je belastingen kunstmatig te verlagen is onethisch en illegaal. Houd je aan de belastingwetgeving: gebruik een consistente voorraadwaarderingsmethode, houd je productie- en inkoopkosten gedetailleerd bij en voer je COGS-berekeningen uit in overeenstemming met algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) of IFRS-normen.