Inkomsten genereren door betaalkaarten uit te geven

In deze gids komen de basisbeginselen van inkomsten uit interbancaire kosten aan bod. Je leest bijvoorbeeld hoe interbancaire kosten worden berekend, hoe platforms geld kunnen verdienen met interbancaire kosten en hoe Stripe kan helpen.

  1. Inleiding
  2. De basis van betalingen
  3. Je inkomsten uit interbancaire kosten berekenen
    1. Bruto interbancaire kosten
    2. Netto interbancaire kosten
  4. Wat moet je doen met inkomsten uit interbancaire kosten?
  5. Hoe Stripe kan helpen
    1. Stripe Connect
    2. Stripe Capital
    3. Stripe Treasury
    4. Stripe Issuing

Of je nu een marktplaats hebt voor bezorging op aanvraag en koeriers moet betalen voor bestellingen of een SaaS-bedrijf voor B2B runt en klanten toegang moet geven tot hun inkomsten, elk platform moet een manier vinden om geld te verplaatsen.

Veel platforms hebben echter nog steeds handmatige processen die uitbetalingen vertragen.
Hoe bedrijven dit doen, verschilt per branche. Sommige bedrijven verzenden papieren cheques per briefpost, andere versturen geld via ACH of hebben integraties met verschillende POS-systemen.

Het uitgeven van betaalkaarten is een betere manier om klanten onmiddellijke toegang tot geld te geven. En nog een voordeel: je hebt zo ook de mogelijkheid om een nieuwe inkomstenstroom te creëren. Telkens wanneer een kaarthouder een aankoop doet met een betaalkaart van jouw kaartprogramma, kun je geld verdienen door een deel van de interbancaire kosten (transactiekosten) te houden.

In deze gids komen de basisbeginselen van inkomsten uit interbancaire kosten aan bod. Je leest hoe interbancaire kosten worden berekend, hoe platforms geld kunnen verdienen met interbancaire kosten en hoe Stripe kan helpen.

De basis van betalingen

Voordat we dieper ingaan op interbancaire kosten, is het nuttig om een goede kennis te hebben van hoe betalingen werken: hoe geld van een klant bij je bedrijf terechtkomt en hoe banken deze betalingen faciliteren. De informatie over deze fundamentele bouwstenen geeft je meer inzicht in de kosten die relevant zijn voor dit systeem en in de mogelijkheden voor je bedrijf om meer inkomsten te genereren.

Er zijn meerdere grote spelers betrokken bij iedere transactie:

  1. Kaarthouder: De persoon die een creditcard of debitcard gebruikt.
  2. Handelaar: De bedrijfseigenaar die kaartbetalingen accepteert.
  3. Werver: Een financiële instelling die kaartbetalingen verwerkt namens de handelaar en deze via de kaartnetwerken (zoals Visa en Mastercard) naar de uitgever leidt. Soms werken wervers samen met een derde partij om betalingen te verwerken.
  4. Kaartnetwerken: Kaartnetwerken, zoals Visa en Mastercard, vormen de schakel tussen al deze spelers. Ze geven transactiegegevens door, verplaatsen het geld dat bij de transacties hoort en bepalen de onderliggende kosten van kaarttransacties.
  5. Uitgever: De bank die bankiersdiensten of betalingsverwerkingsdiensten verleent en betaalkaarten uitgeeft (zoals creditcards, debitcards of prepaidkaarten) als lid van de kaartnetwerken. De meeste uitgevers bieden beide diensten, maar sommige bedrijven kunnen twee afzonderlijke relaties hebben (een met de verwerker en een met een bank).
  6. Programmabeheerder: Een programmabeheerder is een instantie die geen bank is en die samenwerkt met de uitgevende bank om kaartprogramma's beschikbaar te maken voor de klanten van de programmabeheerder. De programmabeheerder is hoofdzakelijk verantwoordelijk voor alle op de kaarthouder gerichte materialen en berichten. De programmabeheerder staat onder toezicht van de uitgevende bank en voldoet aan bepaalde complianceverplichtingen namens de bankpartner.

Er zijn verschillende kosten die gepaard gaan met iedere transactie en die door dit ecosysteem worden verwerkt. Visa en Mastercard bepalen de tarieven voor:

  1. De kosten die worden geïnd door het kaartnetwerk (de kosten van het betaalkaartsysteem)
  2. De kosten die worden betaald aan de uitgever (de interbancaire kosten)

American Express gebruikt een iets ander model, aangezien het bedrijf zowel de werver, het netwerk als de uitgever is. Voor hun netwerkkosten wordt de term discontovoet gebruikt.

Voor een aankooptransactie worden interbancaire kosten betaald aan de uitgever omdat de uitgever de kaarten en de klantenservice levert en ook aansprakelijk is voor het krediet- en frauderisico.

Alleen banken kunnen hoofdleden van de kaartnetwerken zijn en kaarten uitgeven (dit geldt alleen voor de Verenigde Staten). Als je je klanten betaalkaarten wilt bieden, kun je rechtstreeks met een uitgevende bank werken en een voor de betaalkaarten geschikte softwareoplossing gebruiken om betalingen te verwerken. Je bent dan verantwoordelijk voor het beheren van bankonderhandelingen en samenwerkingen, complianceprocessen zoals Ken je klant en ontwikkelende wettelijke vereisten. Je kunt ook met een uitgevende oplossing werken die zowel het uitgeven als het verwerken voor je regelt. Een uitgevende oplossing biedt ingebouwde bankiersrelaties, betrouwbaar compliance- en risicobeheer, kant-en-klare workflows en probleemloze onboarding van gebruikers.

Met beide methoden zou je een deel van de interbancaire kosten delen met de bank of met de uitgevende oplossing.

Interbancaire kosten worden altijd bepaald door het netwerk op basis van een aantal richtlijnen: het type betaalkaart (consument, commercieel of zakelijk), het financieringstype (creditcard, debitcard of prepaidkaart) en of de transactie nationaal of internationaal is. Interbancaire kosten zijn ook onderhevig aan federale wetgeving.

Interbancaire kosten voor consumenten hebben in Europa een limiet vanwege strenge regelgeving. Hierdoor zijn de interbancaire kosten daar lager en hebben platforms in Europa minder flexibiliteit met betrekking tot het aanpassen van de interbancaire kosten. Commerciële en zakelijke interbancaire kosten hebben geen limieten, maar zijn in het algemeen toch lager dan in de Verenigde Staten.

Er zijn veel uitzonderingen op deze richtlijnen. De gemiddelde commerciële kaart heeft bijvoorbeeld hogere interbancaire kosten dan de gemiddelde consumentenkaart, maar luxere consumentenkaarten (zoals Visa Infinite) resulteren in meer interbancaire kosten.

Deze richtlijnen verschillen ook door een aantal factoren. Kosten voor zakelijke kaarten kunnen bijvoorbeeld verschillen op basis van hoeveel de kaarthouder uitgeeft (hoe meer een klant uitgeeft, hoe hoger de interbancaire kosten).

Andere factoren die de interbancaire kosten kunnen beïnvloeden:

  • Grootte van de transactie: Interbancaire kosten zijn vaak een vast percentage, dus het absolute bedrag van de interbancaire kosten neemt toe naarmate de klant meer uitgeeft.
  • Handelaarscategoriecodes: Bedrijven die kaartbetalingen verwerken, worden gecategoriseerd met een handelaarscategoriecode. Aankopen van bedrijven die behoren tot specifieke categorieën, kunnen meer of minder interbancaire kosten genereren.
  • Waar de handelaar zich bevindt: De interbancaire kosten veranderen als je een internationale transactie verwerkt. Als je bijvoorbeeld een betaalkaart in de Verenigde Staten uitgeeft maar de klant hiermee een aankoop doet in Canada, geldt er een andere structuur voor de interbancaire kosten van die transactie.
  • Type BIN: Het BIN (bankidentificatienummer) bestaat uit de eerste zes cijfers van een creditcard (in 2022 worden BIN's uitgebreid naar de eerste acht cijfers). Deze nummers identificeren onder andere het kaartnetwerk, de naam van de uitgevende bank, het type betaalkaart en de kaartklasse. Afhankelijk van de transactiegegevens (zoals de handelaarscategoriecode) kan het BIN voor hogere of lagere interbancaire kosten zorgen.

Hoewel je het BIN niet direct kunt beïnvloeden, kun je BIN-ondersteuning overwegen, zoals de mogelijkheid om BIN's te combineren op basis van de transactie, wanneer je je uitgevende leverancier kiest.

  • Netwerkovereenkomst met de handelaar: Zowel Visa als Mastercard biedt specifieke winkeliers regelmatig lagere interbancaire kosten via hun partnerprogramma's: VPP (Visa Partner Program) en MPP (Mastercard Partner Program). VPP- en MPP-kosten zijn vaak veel lager dan de gepubliceerde interbancaire kosten.
  • Hoe de betaling wordt verwerkt: Vergeleken met fysieke betalingen is er bij online kaartbetalingen een hogere kans op fraude. Daardoor gelden er bij online kaartbetalingen hogere interbancaire kosten om dit hogere risico te dekken.

Hoewel de meerderheid van de factoren afhankelijk is van de transactie zelf (zoals waar de handelaar zich bevindt of de grootte van de transactie), kun je drie factoren beïnvloeden:

  • Gebruikte type betaalkaart: In het algemeen genereren commerciële kaarten die worden gebruikt om geschikte bedrijfsaankopen te doen, hogere interbancaire kosten dan consumentenkaarten.
  • Type financiering: In het algemeen gelden er bij creditcards, waarbij de uitgevende bank meer risico loopt, hogere interbancaire kosten dan bij debitcards.
  • Grootte van de uitgevende bank: Voor betalingen met debitcards en prepaidkaarten hebben grote banken toegang tot lagere interbancaire kosten dan kleinere banken. Dit heeft invloed op hoeveel inkomsten uit interbancaire kosten je kunt genereren. Als je bijvoorbeeld werkt met een kleine bank om kaarten uit te geven aan je klanten, ontvang je een groter aandeel van de interbancaire kosten (aangezien de interbancaire kosten hoger zijn bij de meeste transacties).

Als je kaarten wilt uitgeven, werk je rechtstreeks samen met een bank of met een uitgevende partner die op zijn beurt met een bank samenwerkt. Je hebt enige ruimte om te kiezen met welke uitgever je wilt samenwerken, op basis van de banken waarmee die uitgever samenwerkt. Sommige uitgevende partners kunnen verschillende betaalkaarten en banken combineren om interbancaire kosten voor je te optimaliseren.

Je inkomsten uit interbancaire kosten berekenen

De totale interbancaire kosten van een transactie worden ook wel de globale interbancaire kosten genoemd. Afhankelijk van je samenwerking met een uitgevende partner of bank en je overeenkomst over het omzetaandeel, houd je de bruto interbancaire kosten of de netto interbancaire kosten over.

Bruto interbancaire kosten

De bruto interbancaire kosten zijn het bedrag dat je ontvangt op basis van je maandelijkse transactievolume, ongeacht de daadwerkelijk gegenereerde interbancaire kosten. Als je bijvoorbeeld EUR 100.000 aan transacties hebt verwerkt en je hebt een bruto omzetaandeel van 1%, ontvang je EUR 1000, ongeacht wat de interbancaire kosten waren voor die aankopen.

Bruto interbancaire kosten zijn eenvoudiger te beheren voor je bedrijf en bieden meer voorspelbaarheid dan netto interbancaire kosten, aangezien je je geen zorgen hoeft te maken over inhoudingen en interbancaire kosten van individuele transacties.

Netto interbancaire kosten

Netto interbancaire kosten zijn het percentage van de totale interbancaire kosten na aftrek van de bankkosten en de kosten van een betaalkaartsysteem. Het percentage is afhankelijk van je overeenkomst over het omzetaandeel.

Dit kan het moeilijker maken om je inkomsten over tijd te voorspellen, aangezien je te maken hebt met schommelingen in de onderliggende kostenstructuur en in transactiebedragen. Netto interbancaire kosten geven je echter wel meer inzicht in het bedrag aan interbancaire kosten van je kaartprogramma, omdat je kunt zien hoeveel interbancaire kosten individuele transacties genereren.

Wat moet je doen met inkomsten uit interbancaire kosten?

Of je nu netto of bruto interbancaire kosten ontvangt: je genereert extra inkomsten. Sommige platforms kiezen ervoor om de interbancaire kosten te houden als onderdeel van hun businessmodel. De kosten vormen een inkomstenstroom die ze kunnen gebruiken om op te schalen.

Andere platforms geven een deel van of alle inkomsten uit interbancaire kosten terug aan de kaarthouder. Dit kun je doen met een cashbonus, bijvoorbeeld door klanten telkens wanneer ze hun betaalkaart gebruiken, EUR 0,25 of 1% te geven en het geld maandelijks of jaarlijks uit te betalen. (Opmerking: Beloningen zijn verplicht voor alle niet-commerciële betaalkaarten buiten de laagste en basistarieven.)

Je kunt ook creatievere manieren bedenken om je interbancaire kosten te gebruiken, wat je kan helpen om je kaartprogramma onderscheidend te maken en voor meer klantloyaliteit kan zorgen. In plaats van een cashbonus kun je bijvoorbeeld extra geld of tegoed aan een wallet toevoegen die kan worden gebruikt op je platform. Je kunt ook een deel van of alle interbancaire kosten namens je klanten doneren aan goede doelen. Zo is er een Stripe-bedrijf dat kaarten uitgeeft aan zijn klanten en een deel van de inkomsten uit interbancaire kosten aan Stripe Climate doneert om de CO2-uitstoot te verminderen.

Hoe Stripe kan helpen

Platforms van alle formaten gebruiken Stripe Issuing om kaarten uit te geven en nieuwe inkomstenstromen te creëren. Ze gebruiken ook de producten van Stripe om niet alleen zakelijke kaarten te maken en aan te bieden, maar ook om betaaloplossingen, vervangende bankrekeningen en bedrijfsfinanciering te ondersteunen.

Stripe biedt een groot aantal producten waarmee je deze financiële diensten makkelijk in je platform kunt integreren:

Stripe Connect

Met Stripe Connect kun je gebruikers onboarden en beheren, en hen de mogelijkheid geven betalingen te accepteren voor hun bedrijf.

  • Gebruikers onboarden: Onboard je gebruikers, voltooi de de ken-je-klant-procedures en verifieer hun identiteit om aan je compliancevereisten te voldoen.
  • Betalingen accepteren: Accepteer en faciliteer betalingen namens de gebruikers van je softwareplatform of de deelnemers op je marktplaats.
  • Betalingen beheren en inkomsten genereren: Beheer gebruikers op je platform en genereer inkomsten via omzetaandeel of toeslagen op betalingen en aanvullende diensten.

Stripe Capital

Met Stripe Capital kun je klanten snelle en flexibele financiering aanbieden als ze hun betalingenvolume moeten aanvullen. Deze end-to-end krediet-API helpt klanten op je platform om te groeien en genereert tegelijkertijd een omzetaandeel voor alle uitstaande leningen, met nul financiële aansprakelijkheid voor kredietverliezen.

Stripe Treasury

Vervolgens kunnen je gebruikers het geld dat ze verdienen met betalingen of verkrijgen met financiering, bewaren met Stripe Treasury. Via onze Banking-as-a-Service-API kun je je financiële rekening direct in je platform integreren, zodat gebruikers rekeningen kunnen betalen en hun cashflow kunnen beheren.

  • Snellere geldstromen: Wanneer geld naar Stripe wordt verstuurd, kunnen we het sneller van A naar B verplaatsen dan het traditionele bankierssysteem. Als het geld in één systeem zit, is het simpelweg een boekhoudkundige ingreep.
  • Geld bewaren voor je klanten: Laat je klanten geld bewaren op je platform en word hun belangrijkste bestemming voor het bewaren, beheren en verplaatsen van geld.

Stripe Issuing

Vervolgens kunnen je gebruikers met Stripe Issuing hun geld uitgeven via betaalkaarten. Stripe biedt de infrastructuur waarmee je kaartprogramma's kunt bouwen en beheren voor je platform.

  • Betaalkaarten onmiddellijk uitgegeven: Maak direct virtuele betaalkaarten of geef fysieke betaalkaarten uit binnen slechts twee werkdagen.
  • Op programmatische wijze beheren: Beheer uitgaven en help fraude te voorkomen door bestedingslimieten in te stellen, bepaalde typen bedrijven te blokkeren of geavanceerde combinaties van regels te maken.
  • Inkomsten genereren: Gebruikers die een bepaalde volumedrempel overschrijden, krijgen een percentage van de interbancaire kosten die zijn verdiend met alle aankopen met betaalkaarten. Stripe gebruikt bruto interbancaire kosten, wat helpt om processen te stroomlijnen en de cashflow beter voorspelbaar maakt.

Lees onze documentatie voor meer informatie over Stripe Issuing. Registreer je voor een account om meteen je eigen virtuele en fysieke betaalkaarten te maken.

Direct aan de slag? Neem contact op of maak een account.

Maak direct een account om betalingen te kunnen ontvangen. Contracten of bankgegevens zijn niet vereist. Je kunt ook contact met ons opnemen om een aangepast pakket voor je onderneming samen te stellen.