Een verplichting is iets wat een bedrijf moet doen voor zijn leveranciers of klanten. aansprakelijkheden zijn meestal geld, maar kunnen ook iets anders zijn. In dit artikel leggen we uit wat je moet weten over aansprakelijkheden in je dagelijkse werk. We kijken vooral naar hoe het woord 'aansprakelijkheden' in het bedrijfsleven wordt gebruikt.

Wat staat er in dit artikel?

• Wat zijn aansprakelijkheden?
  
• Hoe ontstaan aansprakelijkheden?
  
• Waar vind je aansprakelijkheden op de balans?
  
• Aansprakelijkheden uitgelegd: voorbeelden uit de dagelijkse bedrijfsvoering
  
• Wat zijn kortlopende en langlopende aansprakelijkheden?
  
• Wat is het verschil tussen crediteuren en debiteuren?
  
• Wat is het verschil tussen aansprakelijkheden en voorzieningen voor ' '?
  

Wat zijn aansprakelijkheden?

Op een balans zijn aansprakelijkheden de dingen die een bedrijf moet doen voor zijn schuldeisers. Deze aansprakelijkheden kunnen contractueel zijn, zoals het kopen van goederen op factuur, of publiekrechtelijk, zoals het betalen van belastingen. De belangrijkste schuldeisers zijn leveranciers, kredietinstellingen en het belastingkantoor. aansprakelijkheden kunnen zowel contante betalingen als betalingen in natura zijn.

Zakelijke aansprakelijkheden in een oogopslag

De volgende aansprakelijkheden zijn belangrijk voor de balans van het bedrijf:

• Bankleningen (dat zijn de aansprakelijkheden die het bedrijf heeft bij kredietinstellingen)
  
• Leveringen van goederen door leveranciers (aansprakelijkheden die voortvloeien uit leveringen en diensten aan het bedrijf)
  
• Groepsaansprakelijkheden (aansprakelijkheden die het bedrijf heeft ten opzichte van gelieerde bedrijven)
  
• Aansprakelijkheden aan werknemers (aansprakelijkheden die het bedrijf heeft tegenover zijn personeel, zoals vergoedingen, salarissen en juridische kosten)
  
• Belastingaansprakelijkheden (zoals belastingen die het bedrijf moet betalen, en aansprakelijkheden die voortvloeien uit belasting over de toegevoegde waarde of ingehouden loonbelasting die het bedrijf namens een derde partij moet betalen)
  

Hoe ontstaan aansprakelijkheden?

Aansprakelijkheden ontstaan ​​altijd wanneer een schuldenaar nog niet de overeengekomen vergoeding heeft betaald voor een dienst die door een schuldeiser is geleverd en die de schuldenaar al heeft ontvangen. Passiva worden daarom ook wel schulden genoemd, hoewel ze niet noodzakelijkerwijs aangeven dat de onderneming schulden heeft, of deze nu overmatig schulden hebben of niet.

Er zijn drie voorwaarden nodig om aansprakelijkheden te hebben:

• Een leverancier, ook wel crediteur genoemd, heeft al een afgesproken dienst geleverd.
  
• Er is afgesproken dat het bedrijf de crediteur zal betalen voor de geleverde dienst. Dit gebeurt meestal in de vorm van een geldbedrag.
  
• De afgesproken vergoeding is nog steeds niet betaald. Als het bedrijf zijn verplichting om te betalen nog niet is nagekomen, wordt het als een schuldenaar gezien.
  

Als gevolg hiervan ontstaan er geen aansprakelijkheden als het bedrijf zijn vergoeding betaalt op hetzelfde moment als – of direct nadat – de crediteur zijn diensten of goederen levert.

Om ervoor te zorgen dat aansprakelijkheden kunnen worden onderscheiden van alledaagse bedrijfsrisico's, moet je controleren of de volgende drie kenmerken van toepassing zijn wanneer er potentiële aansprakelijkheden ontstaan:

• De compensatie achter de aansprakelijkheden moet afdwingbaar zijn. In de praktijk betekent dit dat crediteuren hun vordering tot compensatie voor de rechter kunnen afdwingen.
  
• De afhandeling ervan moet leiden tot een vermindering van de activa, ook wel bekend als bezwaring. Dit betekent dat alle toekomstige uitgaven die worden gedaan om aan de verplichting te voldoen, als aftrekbaar worden beschouwd.
  
• De compensatie moet meetbaar zijn. Dit geldt zowel voor het bedrag als voor de vervaldatum. Dit betekent dat elke economische last die voortvloeit uit de compensatie individueel kan worden gedefinieerd en beoordeeld.
  

Waar vind je aansprakelijkheden op de balans?

De financiële situatie van een bedrijf kan op elk moment worden weergegeven in een financieel verslag. Dit verslag wordt ook wel een balans genoemd. Een balans heeft altijd twee kanten: activa en passiva. De regels voor de opbouw van de balans staan in artikel 266 van het Wetboek van Koophandel (Handelsgesetzbuch, of HGB).

De activa van het bedrijf staan aan de actiefzijde. Dit omvat alle activa die het bedrijf gebruikt om zijn activiteiten uit te voeren. Hieronder vallen bijvoorbeeld zogenaamde vaste activa zoals onroerend goed, machines en octrooien. Op de lange termijn kan het bedrijf deze activa gebruiken om inkomsten te genereren. Ook zogenaamde vlottende activa worden als activa beschouwd. Hieronder vallen voorraden, vorderingen en contanten. Het bedrijf gebruikt deze posten op de korte termijn om zijn lopende activiteiten te financieren.

Het eigen vermogen van het bedrijf staat aan de passiefzijde van de balans. Dit omvat al het eigen vermogen, variërend van aandelenkapitaal en ingehouden winsten tot bijdragen van aandeelhouders. Naast het eigen vermogen behoren ook schulden tot de passiefzijde van de balans. Deze omvatten aansprakelijkheden en voorzieningen.

Het is belangrijk dat beide zijden van de balans in evenwicht zijn. Bovendien moeten de activa overeenkomen met het kapitaal.

De balans is een belangrijk document voor het bedrijf. Het is ook essentieel voor alle partijen die in het bedrijf hebben geïnvesteerd of leningen of andere financiële diensten hebben verstrekt. Het belang ervan vloeit voort uit het waardevolle inzicht dat het biedt in de financiële situatie van het bedrijf en het feit dat het onder andere antwoord geeft op de volgende vraag: heeft het bedrijf schulden en zo ja, is het in staat om aan zijn aansprakelijkheden te voldoen?

Aansprakelijkheden uitgelegd: voorbeelden uit de dagelijkse bedrijfsvoering

Een bedrijf kan tijdens zijn dagelijkse activiteiten met verschillende aansprakelijkheden te maken krijgen. Stel dat je een marketingbureau runt dat wettelijk geregistreerd staat als een commanditaire vennootschap:

1. Aansprakelijkheden die kunnen voortvloeien uit leveringen en diensten aan het bedrijf: Je multifunctionele printer, scanner en kopieermachine hebben nieuwe toner nodig. Je bestelt de toner bij je leverancier. Je betaalt de bijbehorende factuur echter niet meteen. Dit leidt tot een verplichting.

2. Aansprakelijkheden die ontstaan door het afsluiten van een lening: Je multifunctionele apparaat is kapot en kan niet meer gerepareerd worden. Je koopt een nieuw apparaat en betaalt dit met een lening van de bank. De lening, ook wel krediet genoemd, heeft een looptijd van vijf jaar. Hierdoor heb je schulden bij je kredietinstelling.

3. Aansprakelijkheden die ontstaan door aflossingen: In eerste instantie heb je alleen een aanbetaling gedaan voor het nieuwe apparaat. Volgens de factuur wacht je tot de vervaldatum om het volledige aankoopbedrag te betalen, mogelijk om liquiditeitsredenen.

4. Aansprakelijkheden die ontstaan door openstaande belastingbetalingen: Je hebt de belasting over de toegevoegde waarde (btw) voor je marketingbureau nog niet betaald, die regelmatig aan het betreffende belastingkantoor moet worden betaald.

5. Aansprakelijkheden die ontstaan door aandelen in je bedrijf: Je hebt alleen commanditaire vennoten in je marketingbureau en je bent hen nog een deel van de winst van vorig jaar verschuldigd. Dit resulteert in aansprakelijkheden jegens deze vennoten.

aansprakelijkheden kunnen ook ontstaan wanneer je als bedrijf obligaties uitgeeft. Je gaat dan aansprakelijkheden aan ten opzichte van degenen die de obligaties kopen. Een obligatie is een financieel instrument dat wordt gebruikt om geld in te zamelen: als bedrijf leen je voor een bepaalde periode geld van de kapitaalmarkt. De investeerders verstrekken een bepaald bedrag aan kapitaal (d.w.z. een lening) aan het bedrijf dat de obligaties uitgeeft. Als koper van obligaties word je een crediteur. Als emittent word je een debiteur.

Wat zijn kortlopende en langlopende aansprakelijkheden?

Er is een duidelijk verschil tussen kortlopende en langlopende aansprakelijkheden.

Voorbeelden van kortlopende aansprakelijkheden zijn:

• Rekening-courantkredieten: Dit zijn leningen met een afgesproken kredietlimiet die de bank aan het bedrijf geeft voor een lopende rekening. De rekening kan tot de afgesproken limiet worden overschreden.
  
• Leveringen en diensten: Aansprakelijkheden die voortvloeien uit leveringen en diensten aan het bedrijf worden ook als kortlopend beschouwd. Zie voorbeeld 1 hierboven.
  
• Aflossingen: Dit zijn ook kortlopende aansprakelijkheden. Zie voorbeeld 3 hierboven.
  
• Belastingen en sociale premies: Dit zijn ook kortlopende aansprakelijkheden. Zie voorbeeld 4 hierboven.
  

Voorbeelden van langlopende aansprakelijkheden zijn:

• Obligaties (schuldbewijzen met een vaste rente): Dit zijn langlopende aansprakelijkheden. Zie voorbeeld 5 hierboven.
  
• Leningen (kredieten met een looptijd van minstens één jaar): Leningen vallen ook onder deze categorie. Zie voorbeeld 2 hierboven.
  
• Hypotheken: Hypotheken zijn nog een voorbeeld van langlopende aansprakelijkheden.
  

Wat is het verschil tussen schuldeisers en schuldenaren?

Iemand die iets levert, heet een crediteur. Crediteuren bieden hun diensten aan debiteuren aan in de vorm van goederen, geld of werktijd. De debiteuren zijn de crediteuren de afgesproken vergoeding voor hun diensten verschuldigd.

Deze termen worden vooral gebruikt bij het bespreken van 'termijnaankopen'. Deze term verwijst naar aankopen met een vaste betalingsdatum of betalingstermijn. Op het moment dat de factuurdatum en de betalingsdatum verschillen, wordt het concept van crediteuren en debiteuren relevant: als een bedrijf een factuur voor een levering niet onmiddellijk betaalt, ontstaat er een zogenaamde 'openstaande post'. Op dat moment is het bedrijf de openstaande factuur verschuldigd aan zijn leverancier. Daardoor wordt het bedrijf een debiteur. Vanuit boekhoudkundig oogpunt kan deze transactie ook als volgt worden omschreven: de leverancier verleent het bedrijf een leverancierskrediet. Daarom worden leveranciers ook wel crediteuren genoemd.

De stroom van goederen en facturen van de leveranciers naar het bedrijf en de klanten

De termen 'aansprakelijkheden' en 'vorderingen' kunnen de stroom van goederen en facturen op de balans van een bedrijf beschrijven. Deze worden als volgt weergegeven:

Leverancier → Goederen/Factuur → Bedrijf → Goederen/factuur → Klanten

Crediteur → Aansprakelijkheden → Bedrijf → Vorderingen → Debiteur

In dit stroomschema staan aansprakelijkheden voor:

• Wat het bedrijf aan anderen verschuldigd is: Dit zijn schulden die voortvloeien uit handelsschulden die het bedrijf aan zijn leveranciers verschuldigd is.
  
• Wat andere partijen aan het bedrijf verschuldigd zijn: Dit zijn openstaande vorderingen uit leveringen en diensten die klanten aan het bedrijf verschuldigd zijn. Vorderingen zijn dus de tegenhanger van aansprakelijkheden; vorderingen zijn juridische aanspraken op betalingen, goederen of diensten die een bedrijf van een debiteur eist.
  

Bij het sluiten van een contract nemen beide partijen – de crediteuren en de debiteuren – een bepaald risico:

• Voor schuldeisers: Er is een kans dat de schuldenaren hun openstaande verplichtingen niet kunnen nakomen.
  
• Voor schuldenaren: Er is een risico dat het bedrijf niet kan betalen en failliet gaat.
  

Wat is het verschil tussen aansprakelijkheden en voorzieningen?

Aansprakelijkheden zijn anders dan voorzieningen, omdat je bij aansprakelijkheden weet wanneer en hoeveel je moet betalen. Voorzieningen zijn daarentegen bedoeld voor toekomstige verliezen of uitgaven die nog niet zeker zijn op het moment dat de jaarrekening wordt opgesteld.

Voorzieningen zijn geen reserves

Voorzieningen zijn een deel van het vreemd vermogen. Daarom zijn voorzieningen niet hetzelfde als reserves. Voorzieningen worden geboekt als kosten en zorgen voor minder winst. Reserves zijn daarentegen vastgelegd eigen vermogen. Ze worden ingehouden op de winst van het bedrijf en verhogen het eigen vermogen.

Voorbeeld van voorzieningen

Stel dat een bureauchef een heel team in dienst heeft en elk teamlid een pensioenregeling aanbiedt. Dan moet de bureauchef een voorziening maken voor onzekere aansprakelijkheden. Dit geldt ook voor de pensioenvoorzieningen voor zijn werknemers. Bij het opstellen van de jaarrekening kan de bureauchef noch het bedrag van de betaling kwantificeren, noch de vervaldatum ervan bepalen. Daarom worden de voorzieningen gewaardeerd volgens actuariële principes.

Ga voor meer informatie over alles wat met boekhouding te maken heeft naar het Stripe Meer bronnen-portaal. Je kunt ook Stripe Revenue Recognition gebruiken om je boekhouding op basis van het toerekeningsbeginsel te optimaliseren, waardoor je boekhoudprocessen snel en nauwkeurig verlopen. Neem contact op met ons verkoopteam om te bespreken hoe Stripe je kan helpen bij je financiële processen.