In de Verenigde Staten stellen staats- en lokale overheden hun eigen wetten vast voor omzetbelasting en gebruiksbelasting op goederen en diensten. Er is geen federale norm voor indirecte belastingen en de verscheidenheid aan regelgeving in het hele land zorgt voor een netwerk van verschillende compliancevereisten.

Voor marktplaatsverkopen, waarbij meestal ten minste drie partijen betrokken zijn (een marktplaats, een verkoper en een koper), is de naleving van de belastingwetgeving complexer. In 2017 merkten staatsambtenaren in South Carolina bijvoorbeeld dat Amazon wel omzetbelasting inde en afdroeg voor zijn eigen producten, maar niet voor producten die door derde partijen op zijn platform werden verkocht. Toen e-commerce aan populariteit won en marktplaatsen in alle sectoren gemeengoed werden, begonnen deelstaatregeringen met het opstellen van wetten voor marktplaatsfacilitators. Regelgevers moesten beslissen wie verantwoordelijk was: de marktplaats of de verkoper?

Niet elke staat in de VS heft omzetbelasting. Maar de staten die dat wel doen, geven marktplaatsen over het algemeen de verantwoordelijkheid voor het innen en afdragen van omzet- of gebruiksbelasting aan de staat. Deze wetten bevinden zich in verschillende ontwikkelingsfasen en lopende rechtszaken blijven de regelgeving aanvechten: zowel verkopers als marktplaatsen moeten in realtime op de hoogte blijven.

In deze gids leer je meer over de belastingverplichtingen van marktplaatsen in de VS en hoe je aan wet- en regelgeving kunt voldoen. We geven een overzicht van de juridische definities van relevante termen, soorten transacties die plaatsvinden voor marktplaatsen en verkopers, de reikwijdte van belastingverplichtingen en aansprakelijkheden, en verschillen tussen staten.

Definities van de relevante termen

Om de belastingverplichtingen van marktplaatsen te begrijpen, moet je eerst de relevante termen definiëren die wetgevers gebruiken om nieuwe regelgeving op te stellen. Hoewel er verschillen en nuances zijn tussen de verschillende staten, volgt hier een overzicht van algemeen aanvaarde definities die als leidraad kunnen dienen voor naleving:

Marktplaats

Een marktplaats is een fysiek of digitaal platform waar verkopers op de marktplaats tastbare persoonlijke eigendommen, belastbare diensten of digitale goederen verkopen of te koop aanbieden.

Marktplaatsfacilitator

Een marktplaatsfacilitator is een bedrijf of organisatie die contracten sluit met derden om goederen en diensten te verkopen op een digitaal of fysiek platform. Het faciliteert de detailhandel door de producten en diensten te vermelden, betalingen te accepteren, ontvangstbewijzen te verzamelen en in sommige gevallen te helpen bij de verzending.

Marktplaatsen zijn even divers als populair: ze bieden klanten een plek om detailhandelsproducten, maaltijdbezorging, concertkaartjes en ride-sharing te kopen, of ondersteunen gig-werknemers die een scala aan diensten leveren, van grafisch ontwerp tot onderhoud.

De definitie van marktplaatsfacilitator verschilt per staat. De meeste definities zijn bewust breed gehouden, zodat ze een groter aantal platforms omvatten, maar de nuances van de definitie verschillen per belastingwetgeving van de staat.

Over het algemeen schrijven de belastingwetten van de staat voor dat alle marktplaatsfacilitators ten minste één van de volgende activiteiten moeten uitvoeren:

• Het doorgeven of communiceren van het aanbod of de acceptatie tussen de koper en de verkoper op de marktplaats
  
• Het bezitten of exploiteren van de infrastructuur (elektronisch of fysiek) of technologie die kopers en marktplaatsverkopers bij elkaar brengt
  
• Producten te koop aanbieden
  
• Fulfilment- of opslagdiensten leveren
  
• Prijzen vaststellen
  
• Bestellingen aannemen
  
• Reclame maken voor of promotie voeren voor de producten van de verkopers
  
• Klantenservice bieden, of retourzendingen of omruilingen accepteren of helpen
  

Omdat er geen nationale definitie is, kan een platform in de ene staat als marktplaatsfacilitator worden beschouwd, maar in een andere staat niet. Sommige staten nemen bijvoorbeeld “betalingsverwerking” op in hun definitie van marktplaatsfacilitators. Andere staten eisen dat marktplaatsfacilitators die betalingen verwerken ook andere diensten verlenen, zoals fulfilment, branding of reclame.

In Florida moet een onderneming de betaling van een klant innen om zelfs maar in aanmerking te komen als marktplaatsfacilitator. Op basis van de huidige regelgeving zou een marktplaats die geen betalingen int in Florida niet als marktplaatsfacilitator worden beschouwd, terwijl dit in North Carolina wel het geval is. We raden je aan contact op te nemen met een belastingadviseur om te bepalen of jouw onderneming een marktplaatsfacilitator is.

Marktplaatsverkoper

Een marktplaatsverkoper is een persoon of onderneming die geen banden heeft met een marktplaatsfacilitator, maar wel een overeenkomst heeft met de marktplaatsfacilitator om materiële persoonlijke eigendommen, belastbare diensten of digitale goederen te verkopen via een marktplaats die eigendom is van, wordt beheerd of gecontroleerd door de marktplaatsfacilitator. Zelfs als de marktplaatsverkoper zich niet hoeft te registreren voor omzetbelastingdoeleinden, wordt hij toch beschouwd als een marktplaatsverkoper.

Marktplaatsverkopers bieden een scala aan goederen en diensten aan via zowel business-to-consumer (B2C) als business-to-business (B2B) kanalen, van persoonlijke eigendommen en fysieke goederen tot belastbare diensten, zoals kinderopvang, parkeren en websiteontwerp, en digitale goederen, waaronder gestreamde videogames, digitale boeken en software-as-a-service (SaaS).

De basisprincipes van belastingen voor marktplaatsfacilitators

Omzetbelastingregistratie voor marktplaatsfacilitators

Marktplaatsfacilitators moeten zich registreren voor omzetbelasting als ze in een van de twee categorieën vallen. Als ze een fysieke nexus in een staat hebben, moeten ze zich bij de staat registreren, ongeacht het verkoopvolume. Een fysieke nexus betekent dat ze een vaste locatie in de staat hebben via een kantoor, een magazijn, werknemers of agenten die lokaal werken, of zelfs opgeslagen voorraad bij een extern logistiek bedrijf of in consignatie.

Zelfs als een marktplaatsfacilitator niet aan een van deze vereisten voldoet, heeft hij toch een economische nexus als hij namens een of meer marktplaatsverkopers verkopen faciliteert, of materiële persoonlijke eigendommen in de staat verkoopt, producten elektronisch overdraagt of diensten op afstand aanbiedt die bepaalde monetaire of transactiedrempels overschrijden. Hoewel de drempel van staat tot staat verschilt, stellen de meeste staten de drempel vast op 200 afzonderlijke transacties of $ 100.000 USD aan verkoopvolume. Om te bepalen of marktplaatsfacilitators de transactiedrempels halen, moeten ze hun directe verkopen bijhouden en combineren met verkopen via marktplaatsverkopers.

Soorten marktplaatstransacties

Als een online platform voldoet aan de definitie van marktplaatsfacilitator van de staat en aan de lokale registratievereisten, is het onderworpen aan belastingverplichtingen op alle verkopen van belastbare materiële persoonlijke eigendommen, digitale goederen en diensten die via het platform worden gefaciliteerd. Sommige staten hebben ook uitzonderingen voor specifieke transacties die worden gefaciliteerd door platforms voor kortetermijnverhuur, ride-sharingdiensten en platforms voor maaltijdbezorging. Californië sluit bijvoorbeeld maaltijdbezorging en platforms voor huurauto's uit.

Goederen en diensten

Als mensen aan marktplaatsen denken, denken ze misschien aan consumptiegoederen, van meubels tot kleding en boeken. Maar er zijn ook marktplaatsen voor B2B-sectoren en voor niche-dienstensectoren, zoals e-learning. Thinkific, Kajabi, Teachable en Udemy bieden online makers en docenten bijvoorbeeld de mogelijkheid om via hun marktplaatsen klanten in de VS te bereiken. In het geval van goederen en diensten zijn de wetten voor marktplaatsfacilitators van toepassing en zijn makers niet verantwoordelijk voor het innen en afdragen van omzetbelasting.

Verhuurplatforms

Veel staten vallen onder de wetten voor marktplaatsfacilitators, zoals Airbnb en Vrbo, hoewel een paar staten, waaronder Californië en Nevada, kortetermijnaccommodaties als niet-belastbare diensten zien. Staten classificeren bepaalde soorten transacties ook anders en hebben niet altijd dezelfde definities en toepassingen.

In Kansas bijvoorbeeld zijn platforms die hotelkamerverhuur faciliteren uitgesloten van de definitie van “marktplaatsfacilitator”. Kansas beschouwt echter wel een onderneming die de verhuur van kamers die geen hotelkamers zijn faciliteert als een marktplaatsfacilitator. De staat Washington sluit platforms uit van de definitie van marktplaatsfacilitator als ze klanten in staat stellen een hotel of soortgelijke accommodatie voor minder dan 30 dagen te boeken. En een paar staten hebben niet gespecificeerd of de inningsverplichtingen voor marktplaatsen ook van toepassing zijn op verhuurmarktplaatsen.

Ten slotte kan een verhuurplatform een innings- en afdrachtverplichting hebben die verder gaat dan omzetbelasting en ook aanvullende staats- en lokale kamer- en verhuurbelastingen op de verkoop van accommodaties en huurauto's omvat.

Platformen voor ride-sharing

Platformen voor ride-sharing, zoals Uber en Lyft, bieden een vervoersnetwerk dat ritten aanbiedt en regelt. In veel staten hebben wetgevers zich nog niet uitgesproken over de gevolgen van het aanbodmodel van de ‘deeleconomie’ voor de omzetbelasting. Dit komt omdat de meeste staten geen directe omzetbelasting heffen op ride-sharingdiensten.

Platformen voor maaltijdbezorging

Platformen voor maaltijdbezorging, zoals Uber Eats, DoorDash en Grubhub, lijken op ride-sharingplatformen omdat ze bestellingen of bezorging door een externe dienst mogelijk maken. Meer dan 15 staten hebben geen richtlijnen gegeven over de verplichtingen voor het innen en afdragen van belasting voor dit soort platformen.

Ongeacht of een staat belasting heft op voedselbestellingen, kan hij ook bezorgkosten belasten. Zelfs als de richtlijnen van elke staat niet duidelijk zijn, kiezen veel platforms voor maaltijdbezorging ervoor om om aansprakelijkheidsredenen omzetbelasting te innen als marktplaatsfacilitator.

Meer dan omzet- en gebruiksbelasting

Hoewel omzet- en gebruiksbelasting van de staat de meest voorkomende belastingen zijn binnen het toepassingsgebied van de wetgeving voor marktplaatsfacilitators, zijn dit niet de enige relevante belastingen. Nu marktplaatsen steeds gangbaarder worden, hebben veel staten en lokale gemeenten de vereisten voor het innen en afdragen van belastingen voor marktplaatsfacilitators uitgebreid tot meer dan alleen omzetbelasting.

Hier zijn enkele voorbeelden:

• De wetgeving voor marktplaatsfacilitators in West Virginia is van toepassing op hotelbelasting. Wanneer een marktplaats hotelbelasting int, moet deze de belasting rechtstreeks aan de provincies en gemeenten afdragen, omdat de belastingdienst van de staat dat proces niet beheert.
  
• North Carolina vereist dat marktplaatsfacilitators belasting innen en afdragen voor de verwijdering van afgedankte banden, de verwijdering van witgoed, het gebruik van oplosmiddelen voor chemisch reinigen en de 911-servicekosten voor prepaid draadloze telecommunicatiediensten.
  
• In Wisconsin kan een platform dat allerlei soorten accommodaties (hotels en kortetermijnverhuur) verkoopt, ook verantwoordelijk zijn voor gerelateerde belastingen, zoals belastingen voor luxe vakantieoorden, lokale expositiebelastingen en gemeentelijke kamerbelastingen.
  
• New Hampshire is misschien wel een van de weinige staten zonder algemene omzet- en gebruiksbelasting, maar het vereist wel dat marktplaatsfacilitators andere belastingen heffen op maaltijden, accommodaties en huurauto's.
  

Verplichtingen ten aanzien van vrijwillige belastinginning

Veel marktplaatsen sluiten overeenkomsten met staten om vrijwillig omzetbelasting te innen. Omdat steeds meer staten de definitie van marktplaatsen uitbreiden, wat zou leiden tot een hogere belastingplicht, voeren veel bedrijven nu al veranderingen door in plaats van te wachten op nieuwe wetgeving. Airbnb int bijvoorbeeld belasting in Oklahoma en Pennsylvania, ook al is het daar niet toe verplicht.

Belastingaangiftevereisten

De meeste staten eisen dat marktplaatsfacilitators één omzetbelastingaangifte indienen waarin zowel de verkopen via hun platform door marktplaatsverkopers als hun eigen afzonderlijke verkopen worden gerapporteerd. Sommige staten, waaronder Georgia en Tennessee, eisen echter dat marktplaatsfacilitators hun eigen verkopen via een afzonderlijke rekening of omzetbelastingaangifte rapporteren. North Carolina staat marktplaatsfacilitators toe, maar verplicht hen niet om een aparte aangifte in te dienen voor verkopen die via de marktplaats zijn gedaan, zolang het bedrijf zich registreert voor een apart identificatienummer voor omzet- en gebruiksbelasting.

Soms gaan de rapportagevereisten verder dan alleen communicatie tussen staats- en lokale ambtenaren. Texas, Connecticut en Wisconsin eisen bijvoorbeeld allemaal dat marktplaatsfacilitators marktplaatsverkopers laten weten dat ze namens hen omzetbelasting zullen innen en afdragen om misverstanden te voorkomen.

Aansprakelijkheid voor onjuist berekende belastingen

Aansprakelijkheid is een belangrijk punt van zorg voor marktplaatsfacilitators naarmate ze in omvang en geografisch gebied groeien. Veel staten hebben collectieve rechtszaken tegen marktplaatsfacilitators door kopers die beweren dat er te veel omzet- of gebruiksbelasting is geïnd, verboden om enige bescherming tegen aansprakelijkheid te bieden. In sommige staten verschuift de aansprakelijkheid voor niet-geïnde en niet-afgedragen belastingen terug naar de marktplaatsverkoper als de verkoper niet de juiste informatie heeft verstrekt om aan de belastingverplichtingen te kunnen voldoen.

Marktplaatsverkopers en hun belastingverplichtingen

Belastingregistratie en -aangifte voor marktplaatsverkopers

Alle staten met omzet- of gebruiksbelasting hebben economische nexusdrempels, die verkopers van buiten de staat verplichten zich bij de staat te registreren voor belastingdoeleinden. Staten zonder omzetbelasting vereisen geen registratie, tenzij hun gemeenten omzetbelasting heffen (Alaska) of andere soorten belastingen en heffingen innen (New Hampshire). Bijna de helft van de staten sluit marktplaatsverkopen uit van de economische nexusdrempel, waaronder Alabama, Arizona, Indiana en Pennsylvania.

Marktplaatsverkopers hoeven hun bruto-omzet die door een marktplaatsfacilitator is gefaciliteerd (ervan uitgaande dat de facilitator de toepasselijke omzetbelasting heeft afgedragen) niet te rapporteren, tenzij ze aan de economische nexusdrempel voldoen.

De fysieke aanwezigheid van een marktplaatsverkoper in een staat leidt meestal tot een registratieverplichting, aangezien nexus kan worden vastgesteld op basis van fysieke aanwezigheid of economische activiteit, hoewel er enkele uitzonderingen bestaan als alle verkopen via een marktplaatsfacilitator plaatsvinden.

Hier volgt een overzicht van de richtlijnen voor belastingregistratie voor marktplaatsverkopers:

*Hoewel New Hampshire geen omzetbelasting heft, is registratie vereist voor andere soorten belastingen en heffingen voor specifieke sectoren. Alaska heft geen omzetbelasting, maar veel gemeenten doen dat wel en vereisen registratie.

Registratievereisten bepalen ook rapportagevereisten en verschillen per staat. Als een staatswet bijvoorbeeld vereist dat de marktplaatsverkoper zich registreert, moet de verkoper ook een belastingaangifte indienen. Sommige marktplaatsverkopers die alleen via een facilitator verkopen, komen echter in aanmerking voor vereenvoudigde rapportage, zoals jaarlijkse aangifte.

Verplichtingen inzake belastinginning

Marktplaatsverkopers zijn niet verplicht om omzetbelasting te innen wanneer ze via marktplaatsfacilitators verkopen in alle staten behalve Hawaii. Verkopers zijn alleen verplicht om algemene accijns te betalen voor klanten in Hawaii.

Marktplaatsverkopers moeten echter mogelijk aantonen dat marktplaatsfacilitators omzetbelasting innen en afdragen voor hun transacties. Colorado vereist bijvoorbeeld dat marktplaatsverkopers een contract sluiten met marktplaatsfacilitators, waarin laatstgenoemden verplicht zijn om de relevante belastingen te innen. Verkopers moeten een ‘bewijscertificaat’ voor het contract indienen in Colorado, evenals in Alabama, Connecticut, Florida en New York.

In veel staten kan de verantwoordelijkheid voor het innen en afdragen van omzetbelasting terugvallen op de verkoper als de marktplaatsfacilitator dit niet doet vanwege onvolledige of onjuiste informatie van de marktplaatsverkoper. Als een verkoper bijvoorbeeld een product ten onrechte heeft aangemerkt als onderdeel van een categorie of product waarvoor geen belasting wordt geheven, en de marktplaatsfacilitator die belasting niet int, kan de verkoper aansprakelijk worden gesteld voor die fout.

Tegelijkertijd hebben sommige staten, waaronder Ohio en Wisconsin, een “opt-out”-bepaling die een marktplaatsfacilitator en een marktplaatsverkoper toestaat een schriftelijke overeenkomst te sluiten waarin de verkoper de verantwoordelijkheid voor het innen en afdragen van omzetbelasting op zich neemt.

Verschillen per staat voor marktplaatsbelastingen

Er zijn zes staten met opvallende uitzonderingen op de wetten voor marktplaatsfacilitators, en één staat die vanaf november 2025 nieuwe bepalingen invoert. Hier zijn de belangrijkste lokale verschillen om op te letten voor marktplaatsen:

Alabama: Alabama biedt marktplaatsfacilitators een keuze: ze moeten ofwel de vereenvoudigde omzetbelasting van 8% namens verkopers innen en afdragen, ofwel voldoen aan de rapportage- en klantinformatievereisten voor verkopen op hun platforms.

Alaska: Hoewel Alaska geen staatsomzetbelasting of gebruiksbelasting heft, hebben verschillende gemeentelijke overheden een gecentraliseerde commissie opgericht, genaamd ARSSTC, om belastingen te innen van marktplaatsfacilitators.

Colorado: In home rule-rechtsgebieden stellen de home rule-steden van Colorado hun eigen wetten voor marktplaatsfacilitators op. De overgrote meerderheid heeft al marktplaatswetten aangenomen.

Hawaii: Marktplaatsverkopen in Hawaii zijn over het algemeen onderworpen aan zowel het standaard detailhandelstarief als het verlaagde groothandelstarief. Diensten en materiële persoonlijke eigendommen vallen onder het groothandelstarief, maar immateriële eigendommen niet. Of het groothandelstarief moet worden afgedragen, hangt af van de vraag of de marktplaatsverkoper in Hawaii is geregistreerd.

Louisiana: In 2023 schrapte de wetgeving van Louisiana de minimumdrempel van 200 transacties voor de economische nexusdrempel van de staat voor zowel verkopers op afstand als marktplaatsfacilitators. De wetgever heeft ook de economische nexus-drempel voor marktplaatsfacilitators en verkopers op afstand gewijzigd van $ 100.000 aan bruto-omzet naar $ 100.000 aan detailhandelsomzet.

Texas: In Texas mogen marktplaatsfacilitators die namens verkopers op hun platforms belastingen innen, niet het enkele lokale gebruiksbelastingtarief (momenteel 1,75%) gebruiken. In plaats daarvan moeten ze lokale belastingen innen tegen het standaardtarief, dat momenteel maximaal 2% bedraagt.

Washington: Marktplaatsverkopers zijn verantwoordelijk voor de “retailing business and occupation” (B&O)-belasting op verkopen. Als marktplaatsfacilitators commissies verdienen van verkopers voor gefaciliteerde verkopen, is het commissie-inkomen ook onderworpen aan B&O-belasting.

Hoe Stripe kan helpen

Stripe stelt marktplaatsen in staat om wereldwijde ondernemingen voor betalingen en financiële diensten op te bouwen en op te schalen, met minder overhead en meer kansen om te groeien. Stripe Tax maakt compliance met internationale belastingregels eenvoudiger, zodat je je volledig kunt richten op de groei van je onderneming. Met Stripe Tax worden de omzetbelasting, btw en GST automatisch berekend en geïnd voor zowel fysieke als digitale producten en diensten in alle staten in de VS en meer dan 100 landen. Stripe Tax is volledig geïntegreerd in Stripe, zodat je meteen aan de slag kunt, zonder integratie of plug-ins van derden.

Stripe Tax kan marktplaatsfacilitators helpen om:

• Krijg inzicht in waar je je moet registreren en belasting moet berekenen: Weet waar je belasting moet berekenen op basis van je Stripe-transacties. Nadat je je hebt geregistreerd, kun je binnen enkele seconden de functie voor het berekenen van belastingen in een nieuw land of nieuwe Amerikaanse staat inschakelen. Eén regel code in je bestaande Stripe-integratie is vaak al voldoende om te starten met het berekenen van belasting. Je kunt deze functie ook met één muisklik en zonder code toevoegen aan Stripe-producten, zoals Invoicing.
  
• Registreer je om belasting te betalen: als je onderneming in de VS is gevestigd, laat Stripe dan je belastingregistraties beheren en profiteer van een vereenvoudigd proces waarbij de aanvraaggegevens vooraf worden ingevuld, waardoor je tijd bespaart en je gemakkelijker aan de lokale regelgeving kunt voldoen. Als je buiten de VS gevestigd bent, werkt Stripe samen met Taxually om je te helpen bij de registratie bij de lokale belastingdienst.
  
• Omzetbelasting automatisch berekenen: Stripe Tax berekent de verschuldigde belasting en zorgt ervoor dat deze wordt geïnd. Het programma ondersteunt honderden producten en diensten, en is up-to-date met wijzigingen in belastingregels en belastingtarieven.
  
• Vereenvoudig aangifte en afdracht: Met onze betrouwbare wereldwijde partners profiteren gebruikers van een naadloze ervaring die aansluit op je Stripe-transactiegegevens, waardoor onze partners je aangiften kunnen beheren, zodat jij je kunt concentreren op de groei van je bedrijf.
  

Lees meer over Stripe Tax.